Siyasetçi horlanmayı hak etmiyor

Elli seneyi aşkın olan demokratik hayatımıza bir bakın, devamlı surette siyasetçiyi biçtik ve siyaseti akamete uğrattık. Bu durumu, önceleri askerî darbeler şeklinde ve alenen yapardık; sonraları ve şimdilerde ise "post modern darbeler" ve "yargı darbeleri" marifetiyle yürütür olduk! Bir kere şu hususun altını çizerek hemen belirtmeliyiz ki, siyaset sanıldığı gibi kolay bir iş değildir. Acizane kanaatimi sorarsanız; siyaset (insan, toplum ve devlet idaresi) en zor zenaattır. Dolayısıyla, bu en zor zenaat herkesin harcı değildir. Siyasete soyunacak insanlar, yüksek idealler uğruna (millet sevdalısı olup ona hizmet etmek için) bu işi yapıyorlarsa, bunların kıymeti bilinmeli ve toplum tarafından baş tacı edilmelidir. Her meslekte olduğu gibi, elbette siyasetçilerin içinde de art niyetliler bulunabilecektir. Onları ayıklamak da yine siyasete ve siyasetçiye ve millete düşmektedir. Demokrasilerde sandık, bir bakıma bunun içindir. Koca sepetin içinde 3-5 çürük yumurta var diye bütün bir sepet yumurtayı inkâr ve iptal edemeyiz. Ama, maalesef biz toplum olarak çok da ileri giderek; devlet ve millet sevdalısı siyasetçilere kıymadan edemedik. Altmış seneye yakın bir demokrasi tecrübemiz olmasına rağmen, hâlâ daha da kıymaya devam etmekteyiz. Ediyoruz da elimize ne geçiyor? Mesela siyasi partileri kapatıyoruz. Bir bakın bakalım; gerçekte kapatmış oluyor muyuz? Kapattığımız partiyi gelen ilk seçimlerde daha da palazlanmış halde bulmuyor muyuz? Belirli siyasi kişileri yasaklayıp siyasetten, belirli bir müddet dışlıyoruz. Böyle yapınca elimize bir şey mi geçiyor? Yasakladığımız o kişiler, ya siyasi yasaklılıkları bitince veya daha önce yapılabilecek bir siyasi afla, milletin karşısına kahraman olarak çıkmıyorlar mı? Bu takdirde güçleri eskisinden çok daha fazla olmuyor mu? O halde; siyaset ve siyasetçiler hakkında vereceğimiz kararlarda çok sık eleyip ince dokumalıyız. Bizden yalnızca hatırlatması!..