Sonunda Başbakan Tayyip Erdoğan'ın da Cumhurbaşkanlığı adaylığı ilan edildi. Dün bu konuda epey yazı okumuş olanlar için bilineni tekrar etmeyeceğim.
Ben Ekmeleddin beye biraz takılayım.
Zira "aklıma takılanlar" var.
Aday olarak gösterildiğinden beri kendisinin "sıkı bir laik" olduğunu ispatlamak için çabalayan Ekmeleddin İhsanoğlu'nu izledikçe onun adına kızarıyor ve fena oluyorum.
Biliyorsunuz, 1924 yılında ittihatçılar Kurtuluş Savaşı ve Kurucu Meclis'te ittifak yaptığı Dindarları, Kürtleri, Çerkesleri, Lazları, Sosyalistleri ve Liberalleri bir meclis darbesiyle safdışı bırakmışlar, Kurucu Meclis Anayasası'nı rafa kaldırarak geri bir Anayasa'yı yürürlüğe sokmuşlardı. Ardından hilafetin kaldırılması, tekke ve zaviyelerin kapatılması, Tevhid-i Tedrisat'ın yürürlüğe konması milyonlarca insan için karanlık bir dönemin başlaması demekti.
Bu anlattığımın Sayın İhsanoğlu'yla yakından ilgisi var.
Ekmeleddin İhsanoğlu'nun babası İhsan Efendi, Yozgat'ta başladığı eğitim hayatı sürerken işte bu sebeplerle, 1924 yılında İstiklal Şairimiz Mehmet Akif Ersoy ile birlikte CHP zulmünden kaçarak Mısır'a iltica eden âlimler arasında yer almıştı. Baba İhsan Efendi ilk iş, El Ezher Üniversitesi'ne kaydolmuştu. Kahire'de doğan Ekmeleddin beyin mezuniyeti de oradan.
Belki de bu sebeple Ekmeleddin İhsanoğlu'nun Anıtkabir ziyaretinde bir de İnönü'nün mezarını ''tavaf'' etmesi bana hakikaten ağır geldi bir insanın makam için ulaşabileceği noktayı görmek açısından.
Oysa daha ağırı da varmış; adıyla ilgili yaptıkları.
Ekmeleddin beyin asıl adı Ekmeleddin MEHMET İhsanoğlu. Ama daha da asıl adı Ekmeleddin MUHAMMED İhsanoğlu. Cumhurbaşkanı adayı olduğu açıklandıkdan sonra EkmeledDİN'deki DİN hanesini kaldırmak için "Bana Ekmel bey derler" diye ilk "safra"sını atan Kemal ve Devlet beylerin ortak Cumhurbaşkanı adayı, meğer yıllar önce de Muhammed'i Mehmet yapmış.
Türkiye insanının şimdiden kendisini "olağanüstü şüpheliler" listesine koyması boşuna değil. Zaten Sisi'ye destek vermesi yüzünden derin bir çizik yemişti.
Ancak ilginç olan şu ki "Ben işte böylesine laikçiyim" dercesine, İnönü'nün mezarına gidecek kadar geçmişinin, atasının kemiklerini sızlatsa da eski kulağı kesik CHP'lilerin de bu nameleri yutacağına dair bir işaret yok.
Çünkü bugün aslını inkâr edenin yarın, bu laik müsamereleri de bir topuk darbesiyle reddedeceğine dair ortak bir hafızaya da sahip oldu Türkiye insanı.
CHP'nin kuruluş felsefesinde "aslını inkâr etmek" eski bir alışkanlık esasında. Bu cumhuriyetin ideolojisi "aslını inkâr" üzerine bina edildi. Koskoca Osmanlı, tarihi, kültürü, gelenekleri ve tüm birikimiyle yok sayılmadı mı? Zaza değil Horasan Türklerinden olduğunu ispat etmek için didinip duran mevcut Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu soy sop takipçisi Soner Yalçın'a "soy ağacı" siparişi vermedi mi? Ailesinin CHP zulmüyle adlarını, soyadlarını değiştirmesi bile inkâr edilip saklanmaya çalışılmadı mı? Kuzeni Hüseyin Aygün'ün göğsünü gere gere "Ne Kürdüz, ne de Türküz. Biz Zaza'yız" demesine rağmen hem de.
Alışkınlar. Önceki Genel Başkanı Deniz Baykal Çerkes olduğunu inkâr etmişti.
CHP'liler sadece dillerini ve etnisitelerini değil dinlerini de inkâr ettiler. Dini 1924'den itibaren yapılanlarla bu topraklardan kazımak istediler.
Ve nitekim tüm geçmişini inkâr edecek, her yola gelebilecek bir aday buldular kendileri gibi.
Ekmeleddin beyin güvenilmesi güç biri olarak algılanmasının derin kodları işte bu ortak hafızada saklı. Yani onun muhafazakâr ya da laikçi olması değil tartışma konusu olan. Ekmeleddin bey öyle anlaşılıyor ki "Her Şey" olabilir. Hem muhafazakârın, hem de CHP'linin korktuğu tam da bu.
Babam "Aslını inkâr eden haramzadedir" derdi bazı siyasetçilerden bahsettiğinde.
O neslin sık sık kullandığı bu deyimin ne kadar derin bir geçmişe sahip olduğunu sonraki yıllarda öğrendim.
İnsanların saygı ve kabul görmek için yapay, edinilmiş etiketler araması, kendi meziyetlerini, geçmişini, kimliğini yeterli görmemesi ne kadar acıklı bir tecelli.
Üstelik bir ülkenin şerefli makamını emanet almak üzere aday olan insanların.
