Bu krizde kimler yaşadı?

MİLLET kendini sınıflandırıyor, birbirine bakıp imreniyor, ferahlıyor. Neymiş? Bu devirde evi olan yaşadı. Başka? Toprağı olan yaşadı. Bankada doları olan yaşadı. Başka? Devlet memurları yaşadı. Peki, bizler?.. Galiba yaşamakla nefes almak arasında gezinip duruyoruz. ¥¥¥ Gazetelerde ard arda haberler: "Mercedes satışlarında patlama var" Doğrudur... Bizde iflâs eşiğine dayanan, zora giren çoğu efendi derhal bir Mercedes edinir. Neden? "Yıkılmadım, ayaktayım" mesajı vermek için. Bu da bir politika, îtibarı diri tutma merakı. Niye kızalım ki? Üç beş selâm eksilse, zor kazanılan "Beyefendilik" yerlerde sürünebilir. Aman... ¥¥¥ Müteahhit bir dost anlatmıştı. Anadolu yakasında orta halliler için 100 konut yapmış da, tek daire satamamış. Tam sermayeyi kediye yüklüyorken aklına gelmiş. En lüksünden 40 daire inşa edince hepsi haftasına kalmadan paraya dönüşmüş. Alan alana. Hayatı kurtulmuş adamın. Nedense; en büyüğe, en pahalıya, en gösterişliye karşı inanılmaz zaaflar içindeyiz. "Beş lira fazla olsun, kırmızı olsun" tarzındaki heveslerin azalacağı yok. Ama birazcık da had bilmeyi öğrensek. Baksanıza, kriz bağırıp duruyor: - Hizaya giiiirr! Kolaysa, "sen gir" deyin bakalım. ¥¥¥ Bu ekonomik kriz galiba en fazla varlıklıları vuracak. Ayda üçyüz milyonla ev döndüren garibimden çok, üç milyarla geçinemeyenler telâşta şimdi. Ne diyor Batı'lı amcalar? "Siz asıl zenginlere acıyın. Onlar ne istemeyi bilirler ne dilenmeyi." Bu hüküm gerçek mi, yoksa kinayeli bir dokundurma mı? Üç beş ay sonra anlarız. Yani, Mercedes satışları artarsa Kemal Derviş'in işi zor. ¥¥¥ "Memurlar yaşadı" imrenmesine gelince. Bizim millet sanırım fazla akıllı. Devlet, "40 memur alınacak" der demez 40 bin kişi stadyumlara koşup imtihanlara giriyordu. Demek, bugünler için bir bildikleri varmış. Aferin onlara. Bize gelince... Yaşımızı başımızı çoktan aldık. Bu saatten sonra memur da olamayız. Tren kaçtı. Neyse, gene avunmaya devam edelim: Toprağı olan yaşadı. Evi, bankada doları olan yaşadı. Memurlar yaşadı. ¥¥¥ Mı acaba?