Sirkeli pekmez yediniz mi siz?

NEDENSE çoğumuz eller havada geziniyor, bir yerlerde hep "Teslim ol!" emri bekliyoruz. "Tamam" demeğe, çöküvermeğe, eyvahlanmaya hazır haldeyiz. Neden? Kabul ediyorum, ülke zor şartlar içinde. İyi de, Balkan bozgununda mıyız? Çanakkale'de savaş mı var? Yedi düvel gene mi başımıza çullandı? Hayır. Öyleyse bunca bitiklik ve kötümserlik niye? ¥¥¥ Bulanmaların ertesi durulmadır. Bugünler de geçecek. Ne var ki, yeni nesil fazla homurdanıyor. Yaşadığı dönemi altetme yerine teslim olmaya koşuyor. "Kurtuluş yok, bittik battık" saplantısına düşüyor. Dedesinin biberli peynirle, ninesinin soğan ekmekle doyduğunu bilmiyor. Daha kırk yıl öncesi sirkeli pekmezle öğün savdığımızın farkında değil. Türkiye, bugünkinden bin beter, ağlanası dönemler yaşadı. Milyonlar ve milyonlar daha yirmisine varmadan; verem, sıtma, kolera ile vebâdan kırıldı. ¥¥¥ Kıyaslamadan olmaz. Dünlerle bugünleri yanyana getirip de terazilere vurmadan "Şimdi"nin (evet ya, şimdinin) kıymetini tartmak mümkün değildir. Ağlamayalım. Ve krizlere, geçici gündemlere teslim olmayalım. İndirin ellerinizi. ¥¥¥ Yolumuz mu eksik? Hayır. Tarlamız, toprağımız mı tükendi? Hayır. Savaş halinde miyiz? Hayır. İşgal altında filân mıyız? Hayır. O halde? İndirin ellerinizi. Korkulara teslim olmak yok. ¥¥¥ "Efendim, ekonomi krizde..." Demek ekonominiz var ki, krizle karşılaştı. Elli yıl önce böyle krizler yaşamadıysak, doğru dürüst ekonominin olmayışından. Koskoca ABD, Ronald Reagan öncesi krizle kaynıyordu. Şu ânda dünyanın ikinci büyük ekonomisi Japonya (üstelik milyarlarca dolarlık ihracat fazlası varken) krizle boğuşuyor. Böyle dertler; önemli, bazen de sallantılı ekonomileri her devirde bulur, yorar ve sonra da çekip gider. İndirin şu ellerinizi! ¥¥¥ Zaman zaman yönetenlere, liderlere vuruyoruz. Belki haklı belki haksız. Ama arada bir aynı eleştirileri kendimize de yöneltmeli; daha dayanıklı, daha hazımlı ve daha hazırlıklı olmayı öğrenmeliyiz. Ve daha hesaplı... Ellerimizi indirelim de azıcık hesap yapalım kendimize dair... Bu arada, yıllarca sirkeli pekmeze ekmek banan bol şükürlü nineleri, dedeleri unutmadan. ............... BİR ÜZÜNTÜ: Haziran boyunca yıllık iznimi kullanacağım ve elbet sizleri özleyeceğim. Şimdilik bana müsaade. Kısmette varsa Temmuz'da buluşuruz. Gazetenizi aksatmayın sakın!