Çok ayıp ettik!

Milli Takım, özellikle dünya üçüncüsü olurken ve de dünkü maçın başlama düdüğüne gelene kadar, bence Türkiye'nin en önemli ve en değerli propaganda aracı idi. Özellikle Türkiye dışında bulunup, emekleriyle bu ülkeye katkıda bulunan, yani gurbetçi dediklerimizin de başlarını dik kılan başlıca topluluktu Milli Takım... Bu Milli Takım, Konfederasyon Kupası'nda da Brezilya gibi bir Dünya Şampiyonu'nu geçmiş, bir başka Dünya Şampiyonu Fransa'ya da kendi topraklarını zindan etmişti. Ama futbolun cilvesi bir kere daha üçüncülük maçı oynamaya kitlemişti kaderini. Ne var ki, sahaya çıkardığımız takım, bana göre son 1.5 yıl içinde edindiğimiz itibarı, kazandığımız forsu - bırakın sonucu bir kenara - mahalle futbolu içinde kaldığımızdan kaybettiriverdi. Bu ne ciddiyetsizlik Şenol kardeşim? Bütün takımlar sadece bir kaç uluslararası ündeki oyuncularını bırakıp, süper kadrolarıyla şu turnuvaya katılıyor. Sen de onlardan biraz fazla da olsa gençler ve yenilerle geliyorsun. Tamam. Süper jenerasyon, eski ordu. Yenilenmesi kaçınılmazdı. Ama böylesine bir turnuvada üçüncülük maçına böyle bir acemiler mangasıyla çıkman affedilir bir teknik adamlık icraatı değildir. Hele hele Necati'ye 65 dakika dayanmak acaba hiçbir büyük takımda oynaması mümkün olmayan bu futbolcuya Rıdvan Dilmen primi mi vermektir? Bunun yanı sıra Selçuk'u oyuna aldıktan sonra üçlü savunmaya dönmenin, bunca yatırımı çöpe atmak manası taşıdığından başka bir yorum yapabiliyorsan sen yap. Bizim alemde, Şenol Güneş'e doğruları yaptığından dolayı zaman zaman destek vermede tek başına kalmış bir spor yazarı olarak ben dünkü Milli Takım icraatından utanç ve büyük üzüntü duydum. Benim Milli Takımım bu maçı da deneyimli - deneyimsiz, Fransa'ya götürdüğün en iyi karışımla oynar, o herkes tarafından takdirle karşılanan futbolunu oynar, yener veya yenilmez, ama şunu kesinlikle dedirtir: "Türkiye çok büyük bir takım olmuş." Ama dünkü tablo, böyle bir genel görüşün üzerine kara bulutlar indirmiştir.