Çeşitli nükteler

Besmeleyle başlarız, güzel olsun kelâmlar, Allaha hamdü senâ, Resûlüne selâmlar. İstişâre edenler, hiç pişman olmaz elbet Danışacak bir yerin varsa ne büyük nimet İstişâre sünnettir, danışan dağı aşar, Danışmayan zavallı, düz yolda bile şaşar. Bilmemek ayıp değil, sormamak ayıp olur, Ehline soran kişi, hakîkî yolu bulur. Meşveretin Türkçesi, ehline danışmaktır, Başlamadan bir işe sebebe yapışmaktır. Şaşkınlık içindesin, sendeki bu çile ne? Eğer bin bilsen bile, sormalısın bir bilene Çabucak öfkelenen, çok yanlış karar verir, Demişler, "Keskin sirke, küpüne zarar verir." Sevgi yakınlık ister, kaçan mahrum kalırmış, Gözden ırak olanlar, gönülden de olurmuş. Mazlûm ol, zâlim olma, üzül de üzen olma! Mahşerde hesap zordur, ezil de ezen olma! Kötü cezâsız kalmaz, eden bulur sonunda, Elbette su testisi kırılır su yolunda. Allah için sabreden, Sırat'ta atlı olur. Sabır acı ise de, meyvesi tatlı olur. Dine hizmet ederken, sıkıntıyı nimet bil! Herkese nasip olmaz, hizmeti ganimet bil! Kaç kötü arkadaştan, yardan aşağı atar. Umulmadık bir anda, beş para için satar. Kalbi kara olana, günahlar tatlı gelir. Kalbi temiz olanlar, günahı zehir bilir. Kötü ile dost olan, umursamaz günahı Hak sözü duymaz olur, hatırlamaz Allahı Soğuk su katmayasın, hiç kimsenin aşına, Hayır dile komşuna, hayır gele başına. Zararın neresinden dönülse kârdır elbet. Henüz nefes alırken, hadi hemen tövbe et! Eden kendine eder, belâyı bulur azan, Kendi içine düşer, el için kuyu kazan. Cam sarayda oturan, rastgele taş atamaz Dünyayı fâni bilen, gâilesiz yatamaz. Sağlığını düşünen, mideyi az doyursun! Az yersen az uyursun, çok yersen güç uyursun. Pehlivan sayılıyor hasmını yere vuran, Kim öfkesini yener, odur asıl pehlivan. Kıyâmet yaklaştıkça, güçleşir uymak dîne, Ateş almaya benzer avuçların içine. Cenâb-ı Hak her zaman, sabreden kulu sever. Resûlü buyuruyor: Sabreden bulur zafer. Gafleti bırakmalı, ömür akar su gibi, Her yerde ve her zaman, gözetmeli edebi. Paraya gönül veren, bir gün bürünür yasa. Şifresi unutulur, kilitli kalır kasa. Dünyadan âhirete, ihlaslı amel taşı! Karıncadan ibret al, yazdan karşıla kışı. Öfkeyle kalkan kişi, ahmak nefsine uyar, İstediğini söyler, istenmeyeni duyar. İlmihâlini öğren, geçip gidiyor zaman, Elbette aldanmıştır, iki günü bir olan. Hizmet, ganîmet iken, isteme istirahat, Dünya mihnet yeridir, sâlihler etmez rahat.