Kur­ba­nın e­ti hak­kın­da

Su­al: Kur­ban eti hak­kın­da ya­pı­la­cak iş­ler ne­ler­dir? CE­VAP: Mad­de­ler ha­lin­de bil­di­re­lim: 1- Eti tar­tıp eşit ola­rak pay­laş­mak ge­re­kir. Tart­ma­dan bö­lü­şüp he­lal­leş­mek ca­iz ol­maz. Al­tı ki­şi­den dör­dü­ne et­le bir­lik­te bir ba­cak, be­şin­ci­ye et­le bir­lik­te de­ri­si, al­tın­cı­ya et­le bir­lik­te ba­şı ve­ri­lir­se, tart­ma­dan pay­laş­mak ca­iz olur. Ye­din­ci­ye bir şey koy­mak ge­rek­mez. 2- Kur­ba­nın eti­ni eşit ola­rak tart­tık­tan son­ra, pay­laş­mak için kur'a çek­mek iyi­dir. Bir ma­lı, or­tak­lar ara­sın­da tak­sim et­mek için, kur'a çek­mek ca­iz ve sün­net­tir. 3- Tak­sim et­me­den, etin bir kıs­mı­nı pi­şi­rip, or­tak­la­rın müş­te­rek ye­me­le­ri ca­iz­dir. 4- Ye­di ki­şi, kur­ban­lık ine­ği bi­ri­si­ne tes­lim edip, (Kes­me­ye, kes­tir­me­ye, eti­ni di­le­di­ğin gi­bi sarf et­me­ye, se­ni umu­mi ve­kil et­tik) de­se­ler, umu­mi ve­kil olan bu kim­se, bö­lüş­tür­me­den eti da­ğı­ta­bi­lir. 5- Mut­fak­la­rı bir olan ba­ba oğ­lun, ka­rı ko­ca­nın kes­tik­le­ri kur­ba­nı, tar­tıp pay­laş­ma­la­rı ge­re­kir. 6- Müs­lü­man bir kim­se­nin ke­sip, gay­ri­müs­li­min yüz­dü­ğü kur­ba­nın eti­ni ye­mek ca­iz­dir. 7- Kur­ba­nın ve her hay­va­nın şu ye­di ye­ri yen­mez: Akan ka­nı, ze­ke­ri, hus­ye­le­ri [koç yu­mur­ta­sı de­ni­len yer­le­ri], bez­le­ri [gud­de­le­ri], saf­ra ke­se­si, di­şi hay­va­nın önü ve id­rar ke­se­si [me­sa­ne­si]. 8- Ölü mü, di­ri mi ol­du­ğu bi­lin­me­yen hay­van, ke­si­lin­ce kan çı­kar ve ha­re­ket eder­se eti ye­nir. 9- Ma­kam sa­hi­bi­ne say­gı için ke­si­len hay­van leş olur. Sırf ona say­gı için hay­van kes­mek ca­iz de­ğil­dir. (Eğer fa­lan­ca zat ge­lir­se, Al­lah için bir hay­van ke­se­ce­ğim) der­se, o zat ge­lin­ce ke­si­lir. O hay­van adak ol­du­ğu için, etin­den ke­sen ve zen­gin­ler yi­ye­mez. Fa­kir­le­re ve­rir. Yol­cu­ya, mi­sa­fi­re, bir ma­kam sa­hi­bi­ne ye­dir­mek için hay­van kes­mek ca­iz­dir. 10- Kur­ban eti­ni, ke­sen de yi­ye­bi­lir. Fa­kir zen­gin her­ke­se de ve­re­bi­lir. Etin üç­te bi­ri­ni evi­ne, üç­te bi­ri­ni kom­şu­la­ra, ge­ri­si­ni fa­kir­le­re ver­mek müs­te­hab­dır. 11- Kur­ban eti­ni, evin­de 3 gün­den faz­la bı­ra­ka­bi­lir. Kur­ban sa­hi­bi zen­gin de­ğil­se, ço­luk ço­cu­ğu­nun et ih­ti­ya­cı­nı kar­şı­la­mak için hep­si­ni evin­de bı­ra­ka­bi­lir. 12- Hay­van ke­sil­dik­ten son­ra eti te­lef ol­sa [me­se­la yan­sa, kö­pek­ler ye­se] va­cib sa­kıt olur. Tek­rar kes­mek ge­rek­mez. Kan akıt­mak­la va­cib ye­ri­ne gel­miş­tir. 13- Kur­ba­nın hiç­bir ye­ri sa­tıl­maz. Eğer bir kıs­mı sa­tı­lır­sa, sa­tı­lan ka­da­rı­nın be­de­li­ni sa­da­ka ola­rak ver­mek ge­re­kir; fa­kat kur­ba­nın etiy­le ye­ne­cek bir şey alı­nıp yen­se, o mik­ta­rı sa­da­ka et­mek ge­rek­mez. 14- Or­tak­lar­dan bi­ri­si kur­ban kes­me­den öl­se, his­se­si mi­ras­çı­la­rı­na ve­ri­lir. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com