Yetimi gözetmek

Yetime iyilik etmek çok sevaptır. Yetime iyilik etmenin veya onu dövmenin veya hakkını yemenin dinimizde önemli yeri vardır. Akıl-baliğ olan çocuk, yetimlikten çıkar. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Yabancı bir yetimi kendisini kurtarana kadar bakana cennet vacip olur.) [Ebu Davud] (Allahü teâlâ, yetime iyilik edilen evi sever.) [Taberani] (Yetime yakın ol, ona acı, başını okşa, beraber yemek ye! Böyle yapanın, kalbi yumuşar ve ihtiyaçları karşılanır.) [Haraiti] (Sabredip sevabını umarak yetime bakanla, cennette beraber oluruz.) [Taberani] (Cennetin kapısını ilk önce ben açarım. O anda, bir kadın, benden önce davranır, buna kim olduğunu sorarım, o da, "Yetim kalan çocuklarıma bakan anneyim" der.) [Ebu Ya'la] (En iyi ev, yetime iyilik edilen, en kötü ev de yetime kötülük edilen evdir.) [İbni Mace] (Yetimin başını şefkatle okşayan, elinin değdiği saçlar sayısınca sevaba kavuşur) [İ. Ahmed] (Yetimlerin geçimini üstüne alan, Allah yolundaki bir mücahit gibi veya gündüz oruç tutan, gece ibadet eden gibi sevap kazanır.) [Buhari] (Cennette "Dar-ül-ferah" köşküne, ancak, yetimi sevindiren girer.) [İ. Neccar] (Yetimi ağlatmaktan sakının!) [İsfehani] (Şu iki zaif hakkında Allahtan korkun! Dul kadın ve yetim çocuk.) [Beyheki] (Yetim talebeye güç işler veren hocaya elim azap vardır.) [İ. Rafii] (Cennete girmeyecek dört kişiden biri yetim malı yiyendir.) [Hakim] (Kıyamette bir topluluk ağızlarından alevler çıkarak kabirlerinden kalkar. [Nisa suresinin 10. âyetinde mealen] "Haksız yere yetim malı yiyenler, karınlarına ateş sokmuş olurlar. Bunlar, alevli, çılgın bir ateşe [cehenneme] atılacaktır" buyuruluyor.) [Ebu Yala] Yetimlik olur yaman Ona dokunma aman Yapısı çok hassastır Her günü sanki yastır Yaşı daha küçüktür Sözü bölük pörçüktür Bir başkadır dünyası Hüzünlüdür rüyası Sorsan sıkılır hemen Vursan yıkılır hemen Yaralıdır hep eli Tutulur bazen dili Kalbi hemen kırılır Sanma kolay sarılır Gözleri buğulanır Hemencecik sulanır Ona buna yanaşmaz Garip durur konuşmaz Her an boynu büküktür Elbisesi söküktür Der ki babam olsaydı Bana cici alsaydı Dertlerini diyemez Yeni şeyler giyemez Biri babacığım der Onun içi cız eder Sevgiden mahrum yaşar Bu hayata hep şaşar Canı çekse yiyemez Bunu alın diyemez İstese arsız derler Üstelik hırsız derler Baban kim de üzülür Gözünden yaş süzülür Mahzundur onda gözler Dertlerini hep gizler Halinden hep sezilir Hor görülür ezilir Sıkıntıdan tırnak yer Acıyı kalbe gömer Öne eğer başını Tutamaz gözyaşını Hep suçlu gibi durur Gücü yeten bir vurur Alıngan olur her an Ona dokunma aman Verseler şunu bunu Avutamaz hiç onu Artık hayattan bıkar Üf demen onu yıkar Kötülenir, horlanır Yapma diye zorlanır Kırık kolu kanadı Yaramazdır hep adı Gelen giden takılır Bazen itip kakılır Anlaşılmaz feryadı Sevgidir tek muradı Onu kimse anlamaz Anlayan dayanamaz Yetimler üzülmesin Sinmesin, büzülmesin