Irkçıların işi zorlaşıyor
Birleşmiş Milletler Irkçılıkla ve Ayrımcılıkla Mücadele Konferansı Güney Afrika Cumhuriyeti'nin Durban kentinde yapılmaktadır. 10 yıl önceye kadar ırkçılığı savunan Güney Afrika Cumhuriyetinin bu konferansa ev sahipliği yapması, ezilen ülkelerin başarısıdır. 21. asırda gelişmiş ülkelerin en önde gelen meselesi (daha doğrusu ayıbı) ırkçılık, ayrımcılık ve soykırımdır. Küreselleşme adı altında geri kalmış ve gelişmekte olan ülkeler, çok uluslu şirketler tarafından soyuluyor. Yabancı düşmanlığı devlet politikası haline geliyor. 160 ülke ve 800 medya mensubu konferansa katılırken ABD ve İsrail sadece gözlemci yolladı. Konferansa Filistin Devlet Başkanı Yaser Arafat, Kongo, Küba, Bosna-Hersek, Nijerya, Senegal, Uganda, Zambiya, Cezayir, Yeşil Burun, Letonya, Panama, Ruanda ve Togo gibi ülke devlet başkanları da katıldı. Türkiye'nin rolü Türkiye, 29 yıldır "BM Irkçılıkla Mücadele Sözleşmesi"ni imzalamamıştır. Sözleşmeyi kısa bir müddet önce TBMM'ye göndermiştir. Bu konferansta İsrail'i savunmak görevi Türkiye'ye verilmiştir. Arap ülkeleri ve bazı İslâm ülkeleri İsrail'i "Irkçı ülke" ve Siyonizmi "Irkçılıkla eşdeğer" bir ifade ile sonuç (nihai) belgede suçlamak istemektedir. Türkiye, İsrail ve Siyonizm kelimelerinin geçmediği, Arap dünyası ile İsrail-ABD eksenini dengeleyecek bir formül aramaktadır. Türkiye'nin BM Cenevre Ofisi Daimi Temsilcisi Murat Sungur, 3 hazırlık toplantısında İsrail ya da başka bir ülkenin resmen zikredilmesine karşı çıkarak mücadele etmiştir. Konferans öncesi Kuzey-Güney, Arap ülkeleri, İsrail ve ABD arasındaki görüş ayrılıkları giderilemedi. Türkiye, belirli ülkelere odaklanmadan yabancı düşmanlığı ve etnik bazda ayrımcılığın karşısında yer alınmasını savunmuştur. 1975 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Siyonizmi ırkçılıkla suçlamıştı. Siyonizm bugünkü İsrail'in resmi devlet ideolojisidir. Oslo Antlaşması ile Filistin ile İsrail anlaşınca 1991'de bu karar kaldırıldı. Havanda su döğmek Bu konferansın asıl amacı ezilen ülke halklarının gelişmiş ülkelere ve bunların temsilcisi olan kendi bürokratlarına giderek artan nefreti frenlemektir. Bir nevi deşarj olunacaktır. "Ayrımcılık" (Efnocenteric), "Kültürel ve etnik ayrımcılık" (Discrimination), soykırım, azınlık, ırkçılık, yabancı düşmanlığı ve küreselleşme ile eski sömürgeciliği daha zalimce devam ettirme Hıristiyan Batı'nın, Siyonizmin, Rusya, Çin, Hindistan ve AB'nin temel politikasıdır. Konferans bu politikaları önleyemez. Havanda su dövülecektir. Ve İsrail konferansın ilk günlerinde resmen ırkçı devlet ilân edildi...