"Kara delik" bilinmezliği

Kıymetli okuyucularım, zaman zaman insanı tefekküre sevk etmesi bakımından kainattaki veya vücudumuzdaki muhteşem nizamdan yazılar yazıyorum. İşte bu itibarla bugün de sizlere "kara delik"lerden bahsetmek istiyorum: Karadelik, bir kütlenin, ışığın sızamayacağı kadar küçük bir alanda toplanmasıdır. Şiddetli çekim alanı, protonları ve en hızlı parçacıkları dahi bu bölgede hapseder. Güneş'in 3 katı büyüklüğündeki kütleye sahip tipik bir yıldızın yanması ve patlaması sonucunda oluşan kara deliğin çapı sadece 20 km kadardır. Hubble uzay teleskopunun 1995 yılındaki tespitine göre: Samanyolu galaksisinde bir kara delik, güneş sistemine saatte 402 bin 400 km hızla yaklaşmaktadır. GRO J1655- 40 isimli kara delik 200 milyon yıl sonra güneş sistemine gelecektir. Prof. Dr. Cevat Babuna'ya göre Kur'an-ı kerim'de kara deliklerden bahsedilmektedir. Hadis-i şerifte "Mecerra" kelimesi ile bildirilmektedir. "Kara delikler büyük yıldızların ölmesiyle ve giderek küçülmesi sonucu meydana gelir. Yıldızlarda insanlar ve diğer canlılar gibi doğarlar, yaşarlar ve ölürler. Büyük yıldızlar öldükleri zaman bünyeleri değişir. Küçülür ve müthiş bir değişikliğe uğrarlar. Yerçekimi gücü inanılmaz boyutlara çıkar. Öyleki etrafında ne varsa yutar. Hatta büyük çaplı yıldızlar bile bundan kurtulamazlar. Hatta ışık bile kurtulamaz. Hiçbir şey bunun çekiminden kurtulamadığı için ışık yansıtmazlar. Bu sebeble görülmedikleri için kara delik adı verilmiştir." Karadeliğin çekim anaforuna kapılan cisim merkeze yaklaştıkça artan korkunç bir hızla ve basınçla bu deliğin içine girer. Girdiği andan itibaren madde madde olmaktan çıkar. Ve enerji haline dönüşür. Enerji haline dönüşen bu maddenin ne olduğu bugün için bilinmiyor. Kara delik "Astro fiziğin en büyük muammasıdır." Maddenin yok oluşu o kadar çabuk olur ki, akıllara durgunluk verir. Akıl bunu çözmekten acizdir. Kara deliğin standart bir boyu yoktur. Toplu iğne büyüklüğünden çok büyük olanları vardır. 25 Mart 1998'de Hubble teleskopunun tespit ettiği karadelik 1 milyon yıldızdan ibaret bir galaksiyi çok kısa bir zamanda yuttuğu gözle takip edilmiştir. (gözlenmiştir) Bu ise dev bir kara deliktir. Bir milyon yıldız şöyle dursun 100 milyar yıldızı yutar. Bu galaksinin bir ucundan başlayarak adeta içer gibi yok eder. Uzaydaki bir galaksinin merkezindeki M- 87 adlı karadelik 3 milyar yıldızı yutacak güçtedir. Kara delik içindeki enerjinin ne olduğu meçhuldür. Eğer yıldızın büzülen kütlesi çok büyükse nötronlarda çekimgücüne dayanamaz ve daha da sıkışarak kara delik haline gelir. Kara delikler ışığın bile kaçamayacağı kadar kuvvetli kütle çekimine sahiptir. Süpernova olarak patlayan bir yıldız kütlesinin yüzde 95'ini uzaya fırlatır. Geride kalanlar ise büzülür. Yüzeyleri parlak beyaz bir renk alır. Ve sıcak hallerini korurlar. Böyle büzüşmüş bir yıldız uzaktan sönük görülür. Ve bunlara "Beyaz cüce" denir. Beyaz cücede atomlar parçalanmıştır. Elektronlar artık çekirdek etrafında bir kabuk meydana getirmez. Ve bir çeşit elektron gazı meydana getirirler. Bu gaz sıkışır ve yıldız maddesi şişkin halde tutulur. Sonra beyaz cüce yavaş şekilde soğur. Sonunda ışık vermeyecek hale gelir. Buna "siyah cüce" denir. Bir yıldız beyaz cüce haline büzülürken, eğer kütlesi yeterli ise ufak bir patlama ile dış bölgesindeki maddeyi uzaya fırlatır. Bunlar "Nebula" olan gaz bulutlarıdır. Bir yıldız büzülme safhasında şiddetle patlayabilecek kadar büyük ise meydana gelen beyaz cücenin elektronları üzerindeki basınca dayanamaz. Elektronları protonlarla birleşerek nötronları meydana getirir. Bu nötronlar yıldızda halen mevcut olan nötronlara ilave olur. Ve yıldızda nötrondan başka şey kalmaz. Yıldızdaki bu nötronlar birbirlerine dokununcaya kadar sıkışır. Ve bir asteroid boyutunda fakat çok büyük kütleli "Nötron yıldızı" meydana gelir. "1 çay kaşığı dolusu nötron maddesinin ağırlığı yaklaşık 3 milyar ton olacağı hesaplanmıştır." (Bilim ve Teknik Ocak 2001)