Sokak Çocukları

1980'li yılların başında Türkiye'nin sosyal gündemine giren "Sokak Çocukları" meselesi başta gelen milli problemlerimiz arasındadır. Hatta en ön sırada yer almaktadır. Sokak Çocukları bu ülkenin çocuklarıdır. Ve ülkeye kazandırılmaları gerekir. Bunlar aile içi fırtına neticesi sokağa dökülmüş incilerdir. Bu meselede devletin ilgisiz ve seyirci kaldığı doğru değildir. Ama yeterli olmadığı da bir gerçektir. Her sosyal mesele gibi, bu meselenin de asli ve tali çok sayıda sebebi vardır. Meselenin yalnız polis gücü ile halli imkansızdır. Eğitim, ekonomik ve ahlaki değerlerdeki başarı, aile münasebetlerindeki iyileşmeler çok sayıda meselenin halli gibi sokak çocukları meselesini de önler ya da en azından asgariye indirir. Bunlar kimlerdir? Uzmanların bu soruya verdikleri cevap: "Sokağı mesken tutarak günün önemli bir bölümünü sokakta yaşıtları ile birlikte geçiren, yaşamış oldukları ortamlarda her türlü ihmal, istismar, sömürü ve kötü davranışa maruz kalan, aile veya yasal yakınları ile bağları kısmen veya tamamen kopmuş genellikle yaşıtları ile birlikte kendilerini korumaya çalışan, çoğunlukla da uçucu ve uyarıcı madde bağımlılığı bulunan çocuklardır..." Sayıları hakkında çeşitli görüşler vardır. Devlet Bakanlığının en son açıklamasına göre 2004 yılındaki sayıları 41 bin 982'dir. Bazı uzmanlara göre 200 bindir. Ama 1 milyon diyenler meseleyi biraz abartıyorlar! Hizmet modeli Haziranın ikinci haftasında İstanbul Princess Otel'de "Sokakta Yaşayan veya Çalıştırılan Çocuklara Yönelik Hizmet Modelleri Eşgüdümü" toplantısında şu hususlara karar verildi. 1- Sokaktaki çocuklar mobil ekipler vasıtası ile ya da sokak ofisleri tarafından, ilk adım istasyonuna gönderilecek. 2- Bu çocuklara psikiyatrik destek sağlanacak. 3- Madde bağımlısı olan çocuklar tedaviye hazır hale getirilecek. 4- Bunlar tıbbi rehabilitasyon merkezine teslim edilecek. 5- Madde bağımlısı olan çocuklar tedavilerinden sonra sosyal rehabilitasyon merkezine gönderilecek. 6- Madde bağımlısı olmayan çocuklar ilk adım istasyonundan sonra sosyal rehabilitasyon merkezine gönderilecek. 7-Gerek madde bağımlısı gerekse madde bağımlısı olmayan sosyal rehabilitasyon merkezinde gerekenler yapıldıktan sonra eğitime dahil edilecek. 8- Bu süreçleri tamamlayan çocukların ailelerinin yanına dönmeleri sağlanacak. 9- Bu mümkün olmazsa Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu veya Milli Eğitim Bakanlığına bağlı kurumlara gönderilecek. 10- Yaşı uygun olmayan çocuklar da Gençlik Evlerine gönderilecek. 11- İlk safhadan itibaren çocuğun ailesinin yanına dönmesi için ekonomik ve sosyal destek sağlanacak. Bu proje bütün toplum kesimlerinin sahip çıkmasıyla başarıya ulaşır. İnsan sevgisi ve dayanışma olmazsa hiçbir proje başarılı olamaz. Toplum kendi çocuklarına sahip çıkarak, bağrına basmalıdır.