Vaadini yerine getirmemede özür

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Vaadini yerine getirmemek niyetiyle başkasına söz veren veya özürsüz olarak vaadini yerine getirmeyen mesul olur. Sözünü yerine getirmeye azimli bir kimse, kendisini sözünü yerine getirmekten alıkoyan bir özürden dolayı sözünü yerine getirmemişse, bu kimse münâfık olamaz. Fakat münâfıklıktan kaçınıldığı gibi sûretinden de kaçınılmalıdır. Hadis-i şerifte, "Bir kimse, yapmak niyeti ile verdiği sözü tutamazsa günah olmaz" buyuruldu. Hazreti Peygamber Ebu Heyseme bin Tehya'ya 'bir hizmetçi vereceğim' diye söz vermişti. Bu sözden sonra Resulullaha üç esir getirildi. Onların ikisini başkalarına verdi. Bir tane kaldı. Bu esnada kızı Hazreti Fâtıma gelip babasından bir hizmetçi istedi ve dedi ki: "Babacığım! Sen el değirmeninin elimde bırakmış olduğu ize bakmaz mısın?" Bu esnada Hazreti Peygamber, Ebu Heyseme'ye verdiği sözü hatırladı ve "Ebu Heyseme'ye verdiğim söz ne olacak?" buyururak kızlarının isteğini yerine getirmedi. Yapmayacağı halde, yalan olarak söz vermek haramdır. Bu şekilde sözünde durmamak da günah olur. Resulullah bir söz verdiği zaman 'İnşaallah' kaydını eklerdi. İbrahim en-Nehâî hazretlerine şöyle soruldu: "Bir kişi, başkasına buluşma sözü veriyor ve gelmiyor. Acaba öbür kişi ne yapmalıdır?" İbrahim en-Nehâî şöyle cevap verdi: "Gelecek namazın vaktine kadar bekler!" İbn Mes'ud hazretleri herhangi bir söz verdiği zaman muhakkak 'Eğer Allah dilerse' kaydını eklerdi ve böyle yapmak daha iyidir. Bu istisnayı yapmakla beraber sözden kesinlik anlaşılırsa muhakkak o sözü yerine getirmek gerekir. Ancak mazeret varsa o zaman durum değişir. İbni Hacer buyurdu ki, nifâk yâni münâfıklık, zâhirin bâtına uymaması demektir. Sözü, özüne uymaz. Îtikat edilecek şeylerde münâfıklık yapmak, küfürdür. İşlerinde ve sözlerinde münâfıklık yapmak, haram olur. Îtikatta, îmanda münâfıklık, diğer küfürlerden daha fenadır. Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr