Yalan vaadde bulunmak

İnsan çoğu zaman iyi niyetle vaadde bulunur. Daha sonra nefis, şeytan devreye girip, çoğu zaman o vaadi yerine getirmesine mani olur. Böylece kişi vaat ettiği halde yerine getiremez. Bu ise münafıklığın alâmetlerindendir! Nitekim Allahü teâlâ şöyle buyurmuştur: "Ey iman edenler! (verdiğiniz) sözleri yerine getiriniz." (Mâide/l) Allahü teâlâ İsmail aleyhisselamı överek şöyle buyurmuştur: "Muhakkak İsmail vaadinde sadıktı." (Meryem/54) Peygamber Efendimiz de, "Vaad, verilmiş mal gibidir, geri alınamaz", "Vaad, borç gibidir" buyurmuştur. Abdullah bin Ömer hazretleri ölüm döşeğine düştüğü zaman şöyle dedi: "Kureyşlilerden bir kişi benden kızımı istedi. Benden de vaade benzer bir söz aldı. Allaha yemin ederim ki ben münâfıklığın üçte biriyle Allahın huzuruna gitmek istemiyorum. O halde sizi şahid tutuyorum: Ben ona kızımı verdim!" Abdullah bin Ebî Hansa şöyle anlatıyor: "Hazreti Peygambere, daha peygamberliği bildirilmeden önce ben onunla alışveriş yaptım. Onun bir kısım alacağı bende kaldı ve ona 'Buraya senin alacağını getirip teslim edeceğim' diye söz verdim. O gün unuttum. Ertesi gün de unuttum. Üçüncü gün geldim, hâlâ yerindeydi. Beni görünce şöyle dedi: Ey genç! Sen bana zahmet verdin! Zira ben üç günden beri burada seni beklemekteyim." Kendisine mal, söz veya sır emanet olunan kimsenin bunlara hıyanet etmesi, münafıklık olur. Sözünde durmaya çalışmalıdır. Kur'an-ı kerimde, sözünde duranlar övülmekte, sözünün eri denilmektedir. Âyet-i kerimede mealen buyuruldu ki: "Allah, sözleşmeleri bozmaktan sakınanları sever." (Tevbe 7). Hadis-i şerifte de, "Vaad borçtur. Sözünde durmayana yazıklar olsun" buyuruldu. Sözünde durmak önemli bir haslettir. Bu hususta birçok atasözü vardır: Hayvan yularından, insan sözünden tutulur... Er olan sözünde durur... Allah bir, söz bir... Söz namustur... Söz verme, verdinse dönme!.. Söz ağızdan çıkar... Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr