‘İşte gideceğiniz yer burasıdır'

İnsanın kabirdeki halini Resulullah Efendimiz şöyle bildirmiştir: Kureyş'in ileri gelenleri Bedir Savaşında öldürüldükleri vakit, Peygamber Efendimiz onlara isimleri ile çağırarak: "Ey falan, ey falan, ey falan, ben gerçek olarak Rabbimin bana olan vaadini hakkıyle buldum. Siz de Rabbinizin size olan vaadini (azâbını) gerçek buldunuz mu?" buyurdu. Ölülere mi sesleniyorsun? Onlar bunu nereden duyacaklar?" diyenlere, Peygamber Efendimiz: "Onlar bu sözleri sizden daha iyi duyarlar, ancak cevab vermeğe muktedir değillerdir" buyurmuştur. İnsanlar ya saîd veya şakîdirler. Her iki hâlde de ruhları yaşar.Yine Resul-i Ekrem Efendimiz, "Mezar, ya Cennet bahçelerinden bir bahçe veya Cehennem çukurlarından bir çukurdur" buyurmuştur ki, bu da ölümün yalnız bir değişiklikten ibâret olduğuna ve ölünün saâdet veya şekavet hâlinin hemen ölüm ânında kendisini gösterdiğine, sonraya kalır diyenin aslı olmayıp mükâfat ve mücâzâtın bazı şekillerinin olduğuna delâlet eder. Peygamber Efendimiz, "Sizden biriniz öldüğü vakit, varacağı yeri akşam sabah kendisine gösterilir. Cennetlik ise Cennet'teki yeri, Cehennemlik ise Cehennem'deki yeri göserilir ve "İşte kıyâmet günü dirilip gideceğin yer burasıdır" denir" buyurmuştur. İlerde varacağı iyi veya kötü yeri şimdi görmekte, kişinin alacağı durum gizli değildir. Ebû Kays anlatıyor: Alkame ile bir cenazede bulunmuştuk. Alkame: - İşte bu adamın kıyâmeti koptu, dedi. Hz. Ali de: "Cennetlik veya Cehennemlik olduğunu bilmeden hiçbir nefis dünyadan ayrılamaz" demiştir. Hz. Ebû Hüreyre'nin rivâyetinde Peygamber Efendimiz: "Garip olarak ölen, şehid olur, kabir ibtilâsından emîn olur. Gıdalanır ve Cennet'ten rızkının rüzgârı kendisine estirilir ve kokusunu alır" buyurmuştur. Mesrûk diyor: "Mezarında rahat edip dünya sıkıntısından ve Allah'ın azâbından emîn olan kimse gibi hiçbir kimseye gıpta etmem."