Acele edilecek ve edilmeyecek işler

İşlerde acele etmemeli ve hemen karâr vermemelidir. Acele ile verilen karârlara şeytân karışır. Hadîs-i şerîfte, "Acele şeytândandır. Teennî Rahmandandır" buyuruldu. Nefsin istediği birşey hâtırına gelince, şeytân, (fırsatı kaçırma, hemen yap) der. O da, yapar. Kalbe gelen şeyi yapmaktan Allahü teâlâ râzı olur mu düşünmeli, sevap mı, günah mı olacağını anlamalı. Günah değil ise, yapmalıdır. Böylece, teennî etmiş, yanî acele etmemiş olur. Yalnız beş yerde acele etmek lâzımdır: 1- Misâfirin gelince, önüne yiyecek getir! 2- Hasbel beşer bir günah işleyince, hemen tövbe, istigfâr eyle! 3- Her beş vakit namazını, vakit geçmeden, acele, yanî erken kıl! 4- Kız veya erkek çocuklarına, din bilgilerini ve namaz kılmasını öğret! Bulûğa erişince, gecikdirmeden evlendir! 5- Ölen şahsın defnedilmesinde acele eyle! Hiçbir günahı işlememelidir. Allahü teâlânın gadabı hangi günahta olduğu belli değildir. Sevap olan işlerin hepsini işlemeğe çalışmalıdır. Zîrâ, Hak teâlânın rızâsının hangi amelde olduğu belli değildir. İki günahtan çok korkmalıdır. Birincisi, emrinde olan insanlara zulmetmek. En büyük zulüm, onların islâm bilgilerini öğrenmelerine, ibâdet yapmalarına mâni olmaktır. İkincisi, din ve dünya yolunda hâin olmak. Her günahtan korkmalıdır. Bir kimse, bir günah işlemek istese, fakat Allahü teâlâdan korkarak ondan vazgeçse, Hak teâlâ o kimseye Cennet-i a'lâda bir köşk ihsân eder. Bir müslüman, zarar verse de, ona iyilik etmelidir. Hiç kimsenin ayıblarını yüzlerine vurmamalıdır. Elden geldiği kadar yolları ve sokakları, câmileri tamîr etmeli ve düzen içinde tutmalı, temizliklerine dikkat etmelidir. İbâdetlere sevap verilmesi ve duâların kabûl olması için helâl nafaka kazanmak şarttır. Rızkın helâl olması için her işte, her harekette, doğruluktan ayrılmamalıdır. İslâmiyyetin emirlerini eksiksiz ve tam olarak yapmalı, san'atında, vazîfende ve memûriyetinde istikâmetten ayrılmamalıdır. Hîle ve hıyânet yollarına sapma ki, aldığın para, ücret ve aylık sana helâl olsun!