"Ateşinle beni yakma!"

Resulullah Efendimiz Kâbe-i şerifi ziyaret ediyordu. Baktı ki bir kişi Kâbe'nin örtüsüne yapışmış perişan helde şöyle yalvarıyordu: -Bu beytin hürmetine benim günahımı bağışla Ya Rabbi! Resulullah Efendimiz sordu: -Senin günahın nedir? -Benim günahımı kelimeler anlatamaz. -Senin günahın mı daha büyüktür, yoksa arz mı? -Belki benim günahım daha büyüktür! -Senin günahın mı, yoksa denizler mi daha büyüktür? -Günahım daha büyüktür. -Günahın mı büyük, yoksa gökler mi? -Günahım daha büyüktür! -Günahın mı daha büyüktür, yoksa Allah mı? -Allah daha büyük ve yücedir. -O halde rahmet olasıca, günahını bana anlat! -Ey Allah'ın Resûlü! Ben servet sahibi bir kimseyim. Bir ihtiyaç sahibi bana gelip, benden bir şeyi istediğinde sanki beni bir parça ateşle karşılıyor. -Benden uzaklaş! Ateşinle beni yakma! Beni hak peygamber olarak gönderen Allaha yemin ederim, eğer sen Rükün (Kâbe'nin rükn-ü yemânisini kasdediyor) ile Makam (Makam-ı İbrahim) arasında durup iki bin sene namaz kılsan, sonra gözyaşlarından nehirler çıkıp akarcasına, ağaçlar sularcasına ağlasan, sonra cimri olduğun halde ölsen muhakkak Allahü teâlâ seni yüzü koyun ateşe atar... Bilmez misin Allahü teâlâ şöyle buyurmaktadır: "Kim cimrilik ederse kendi zararına cimrilik etmiş olur." (Muhammed/39) "Kim nefsinin cimriliğinden korunursa işte onlar kurtulanlardır." (Teğâbün/16) Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: "Cimri, öyle bir kedere boğulur ki, artık sevinç ve ferahlık yüzü görmez." "Hakkımın zerresinden vazgeçmem, demek cimrilik için kâfidir." "Kaybettiği dünyalığa üzülen, Cehenneme yaklaşmış olur." > Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr