"Azaba hazır olun!"

Şuayb aleyhisselâm; kavminin tehditlerine aldırmadı, onlardan korkmadığını, kavminden gelebilecek bir kötülüğe mukabelede bulunmaktan çekinmeyeceğini zillete sebep olan azabın kimlere geleceğinin ve kimlerin yalancı olduğunun yakında anlaşılacağını açıkça söyledi. Onlara şöyle seslendi: "Ey kavmim! İlmiyle, kudretiyle bütün yaratılmışları kuşatmış olan Rabbimi ve peygamberi olarak benim de Onun himayesinde bulunduğumu düşünmüyor da, âciz birer yaratık olan akrabalarımın hatırı için bana saldırmadığınızı söylüyorsunuz. Hâlbuki sizin yaptığınız işleri, ilmiyle çepeçevre kuşatmış olan Allahü teâlâyı hiçe sayıp unuttunuz. Ona ortak koşup, peygamberlerine ihanette bulundunuz. Onu, hâşâ, unutulmuş, arka tarafa atılmış bir şey gibi telakki ettiniz. Böyle kâfirane bir kanaatte bulunmuş olduğunuzun farkında değilsiniz. Ey kavmim! Bütün kuvvetinizle dilediğinizi yapın! Ben de vazifemi yapıcıyım. Yakında Allahü teâlâdan azap gelince, kim zelil ve rüsva olur, yalancı kimdir, bileceksiniz. Şimdi azaba hazır olun! Ben de sizinle beraber, sizin azabınızı gözeticiyim". Hazreti Şuayb'ın, onların tehditlerine aldırış etmeyerek, herkese Allahü teâlânın dinini anlatmaya çalışması karşısında, müşrikler; azgınlıklarına ziyadesiyle devam ettiler. Allahü teâlâya iman edenleri korkutarak, inançlarından vazgeçirmeye çalıştılar. İnanmak için gelenlere, Hazreti Şuayb'ı kötülediler. Kavminin ileri gelenlerini, Hazreti Şuayb'a tâbi olmaması için tehdit ederek dediler ki: "Şuayb'a uyarsanız, o takdirde muhakkak en büyük zarara uğramış kimseler olacaksınız!" Fahreddin-i Râzî hazretleri buyurdu ki: "Allahü teâlâ, Medyen ahalisinin Şuayb aleyhisselâmı yalanlayarak düştükleri sapıklığın büyüklüğünü bildirdi. Sonra, onların kendileri saptıkları gibi, başkalarını da saptırdıklarını beyan etti. Şuayb aleyhisselâma uyanları kınadıklarını açıkladı. Medyen halkı dünyada ölçü ve tartıda hile yapmak suretiyle sapıklıkta son noktaya geldiler. Bu sebeple azaba, felâkete uğramaya müstahak oldular. Bu kavmin insanları, puta tapmak esasına dayanan dinlerini ve insanların aldatılmasıyla elde ettikleri kötü kazançlarını terk etmeyi, büyük bir zarar zannediyorlar, başkalarını da böyle bir duruma düşmekten men ediyorlardı...