Babaları da iman etti

Abdullah bin Süheyl, Bedir Savaşında saf değiştirip Müslümanların safına geçince babası Süheyl, onun bu hareketine çok kızmış ve ağır laflar söylemişti. Abdullah ise babasına, "Allahü teâlâ bunu benim hakkımda çok hayırlı kıldı" diye cevap verdi. Abdullah bin Süheyl artık yerinde duramıyordu. Aslanlar gibi, şirk ordusunun üzerine atıldı. Sanki önceki Süheyl değildi. Diğer Sahâbe-i kirâm gibi o da kahramanca savaştı. Sonunda müşriklerin şirk ordusu perişan oldu. Abdullah'ın babası da esîr düşmüş, daha sonra fidye ile kurtulmuştu. Abdullah bin Süheyl, Bedir'den sonra Uhud ve Hendek Gazâlarına katılmış, Hudeybiye Antlaşmasında da hazır bulunmuştur. Fakat bu antlaşma sırasında gördüğü manzara, onun kalbine bir hançer gibi saplanmış ve çok üzülmüştü. Çünkü bu antlaşmada, Mekkeli müşrikleri, babası Süheyl temsil etmiş ve antlaşmaya "Allahın Resûlü" ifâdesinin yazılmasına itiraz ederek "Biz senin Resûlullah olduğunu kabûl etseydik seninle savaşmazdık ki" demişti. Onun bu kaba hareketleri Abdullah'ı çok üzmüştü. Resûlullah efendimiz, onun bütün şartlarını kabûl etmişti. Antlaşma imzalanmadan önce olan bir olay da, bütün Müslümanları üzmüş, Resûlullah efendimiz de mahzûn olmuştu. Çünkü, Abdullah bin Süheyl'in küçük kardeşi Ebû Cendel Müslüman olmuştu. Bu yüzden Mekke'de zincire vurulup, hapsedilmişti. Ancak bir yolunu bulup kaçmış, Hudeybiye Antlaşması imzalanırken, kendini Resûlullahın mübârek ayaklarının dibine atarak, "Beni kurtar yâ Resûlallah!" demişti. Fakat müşriklerin temsilcisi olan babası Süheyl oğlunu orada görünce, Ebû Cendel'i boynundan tutup dedi ki: "Yâ Muhammed! Antlaşmamız üzerine bana geri çevireceğin insanların ilki budur! Bunu yapmazsan antlaşmayı imzalamam!" Ancak Resûlullah bu antlaşmanın yapılmasını, birçok sebepten dolayı istiyorlardı. Bütün taleplere rağmen, müşrikler tekliflerinden vazgeçmedi. Ebû Cendel'in, babasına teslim edilirken söylediği sözler, bütün Müslümanların gözlerini yaşartmıştı. Başlangıcı Müslümanların aleyhine gibi görünen Hudeybiye Antlaşması, daha sonra, Müslümanların lehine netîce vermiş, Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde bu antlaşmayı, "Feth-i Mübîn" diye vasıflandırmıştır. Ebû Cendel hazretleri de, bilâhare kurtulup, sağ sâlim Medîne'ye döndü. Mekke'nin fethinden sonra babaları da Müslüman olmakla şereflendi.