"Benim sevaplarım nerede?"

Abdullah bin Mübârek hazretleri buyurdu ki: "Eğer ben gıybet etmiş olsaydım, anam ve babamı gıybet ederdim. Zira hasenatımı bağışlamam için, onlar başkalarından daha lâyıktır." Saîd bin Cübeyr de şöyle buyurdu: "Kul gerçekten çok ameller yapar, fakat onları amel sahifelerinde bulamaz da, 'Yâ Rabbi! Benim hasenelerim nerede?' diye sorar. Ona denilir ki: İnsanları, kendilerinin haberi olmaksızın gıybet etmen sebebiyle yok oldu!" Ömer bin Abdülazîz buyurdu ki: "Sana haksızlık eden adama sakın sövüp hakaret etmek kabilinden bir şeyle karşılık vereyim deme. Çünkü o sana bir defa haksızlık etmiş olduğu halde, sen ona, haksızlığını her hatırlayışta sövüp lânet ederek kendisine haksızlık edinceye kadar ileri gitmiş olabilirsin. Alacaklı iken borçlu hale gelebilirsin." Fudayl bin İyâd buyurdu ki: "Şu zamanın kurrâlarının, hafızlarının meyvesi, akranından bazıları yükselip ilimle şöhret bulacak korkusu ile, birbirini çekiştirip küçültmektir. Öyleleri vardır ki, gıybeti sofrada katık gibi kullanmaktadır. Üstelik onların günahta en hafif olanı da odur." Veki' bin el-Cerrâh da şöyle buyurdu: "Gıybetten uzak kalmanın şerefine bak ki, ondan ancak az sayıda insan sâlim kalabilir!" Ebû Ümâme buyurdu ki: "Kıyamet günü amel kitabı kendisine verilen kul, bakar ki, onda kendisinin yapmadığı haseneler var. Der ki: 'Yâ Rabbi! Nereden bu haseneler benim oluyor?' Ona şöyle buyurulur: Bunlar, sen farkında değilken seni gıybet etmiş olanların gıybeti sebebiyle sana verilmiştir." Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Ey sadece dilleriyle iman edip kalbiyle iman etmeyen kimseler! Sakın Müslümanların gıybetini yapmayın. Kusurlarını araştırmayın! Çünkü Müslüman kardeşinin kusurunu araştıran bir kimsenin kusurunu Allah araştırır ve Allah kimin kusurunu araştırırsa, onu evinin içinde olsa bile rezil eder." Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr