"Boş yere kan dökmez!"

Peygamber Efendimiz, âhirete sefer ettikten sonra, münâfıklar baş kaldırıp, çevredeki bedevi arabların ekserîsi mürted oldu. Mürtedler ittifâk edip, zekât toplayan memurları öldürdüler. Resûl-i ekrem hazretleri âhırete sefer ettiği için, eğlenceler düzenlediler. Bu haber Eshâb-ı Güzîne geldi. Çok üzüldüler ve mahzûn oldular. Mescîd'de toplanıp, meşveret ettiler. Emîr-ül-mü'minîn Hazreti Ebû Bekir Sıddîk, minber üzerine çıkıp, hutbe okudu. Buyurdu ki, Ey mü'minler! Biliniz ki, her kim Muhammed aleyhisselâma taparsa, Muhammed aleyhisselâm âhıret âlemine göç etti. Her kim Muhammed aleyhisselâmın Allahına taparsa, o Allah diridir, şerîki yoktur. Yine dedi ki, Ey Müslümanlar! Biliniz ki, münâfıklar, açıktan fitne çıkardılar. Allahü teâlâ ve Resûlünün zekât toplayıcılarını öldürdüler. Eğer biz bu işi basit tutarsak, onlar kuvvet bulur. İslamiyet zayıf olur. Yemin ettim ki, vallâhi, bugünden sonra onlar ile harp ederim. Onlar ile benim aramda kılınç vardır. Sonra Hazreti Ömer kalkıp, dedi ki, Ey Allahü teâlânın Resûlünün halifesi. Cümlemiz emrine mutîyiz. Lâkin seferde olan Üsâme'ye de haber gönderin. Cümle asker ile gelsin. Bu az iş değildir. Hazreti Ebû Bekir buyurdu ki, Üsâme'ye ihtiyâcımız yoktur. Burada hâzır olan asker kâfî gelir. Allahü teâlâ hazretlerinin fadlı ile ve Habîbullah hazretlerinin mucizeleri ile mürtedlerin hakkından gelirler. Câbir bin Abdullah dedi ki, nice büyük sahâbîler ile minber dibinde oturmuştuk. Cenk niyetine durduk. Herbirimiz Ebû Bekir'in emri ile, yüreklenip ve kuvvetlenip, arslan gibi şâhlandık. O sâat, gazâ davulları çalındı. Onbin asker silâhlanıp, hâzır oldular. Hazreti Ebû Bekir Hâlid ibni Velîd'i, hâzır edip, onbin askere kumandan ta'yîn edip, cümlesini Allahü teâlâya ısmarladı. Mürtedler üzerine gönderdi. Hâlid bin Velîd askeri ile varıp, Hak teâlâ hazretlerinin kudreti ile, Resûl-i ekremin zekât toplayan memûrlarını şehîd eden tâifeyi, katletti. Ondan sonra bütün mürtedler gelip, pişmân olup, amân dilediler. Hazreti Ebû Bekir'in huzuruna nâme yazdılar. Yanıldık, hatâ işledik. Namaz kılalım, zekât verelim. Her ne buyurur isen yerine getirelim. Hemen Hâlid bin Velîd'i üstümüzden kaldır. Zîrâ, damarımızı kuruttu, kökümüzü kesti, dediler. Ebû Bekir hazretleri buyurdu ki, ben Peygamberimizin huzurunda işittim ki, "Hâlid, Allahü teâlâ hazretlerinin kılıcıdır. Asla boş yere kan dökmez." Mâdem ki amân dilediler ve itâ'at gösterdiler, geri döndüler, îmâna geldiler. Böylece Hazreti Ebu Bekir'in kararlılığı sayesinde İslamiyet büyük bir tehlikeden kurtuldu.