Câmiye gitmenin edepleri

Allahü teâlânın en sevdiği yerler mescidlerdir. Mescide giderken, temiz ve yeni elbise giymeli, nereye girdiğinin şuurunda olarak, edep ve hürmetle girmelidir. Mescide girerken Allahü teâlâya hamd, Resûlüne salât okumalı, Rabbinin fadlından ümitli olmalıdır. Hadîs-i şerîfte "Mescide girdiğinizde; yâ Rabbî, bana rahmet kapılarını aç, çıktığınızda; yâ Rabbî, elbette ben senin fadlından istiyorum, deyiniz?" buyuruldu. Mescidde dünya kelâmı konuşmamalıdır. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Âhır zamanda ümmetimden bazı kimseler mescidlerde halka olup oturacaklar, dünya kelâmı, dünya sevgisi konuşacaklardır. Onlarla mescidlerde oturmayınız. Allahü teâlânın onlarla işi yoktur." Câmiye sağ ayakla girilir. Câmiden çıkarken de sol ayak ile çıkılır. Mübârek, şerefli ve temiz işleri yaparken sağdan başlamak müstehaptır. Bunların tersini yapmak da tenzîhen mekrûhtur. Camiye küçük çocuk getirmek mekruhtur. Câmide, mescidlerde yüksek sesle bağırmak, birisi ile münâkaşa etmek başkasının kalbini kırmak câiz değildir. Günah olan bir şeyin mescidlerde yapılması, günahını daha çok artırır. Câmide birşey yemek, uyumak mekruhtur. Misâfir olanlara câizdir. Câmiye, soğan, sarımsak gibi fenâ kokulu şeyleri yiyip gelmek câiz değildir. Yaptığı iş sebebiyle üzerindeki elbisesi kokan, balıkçı, ciğerci gibi kimselerin de bu elbise ile câmiye gelmesi uygun olmaz. İlâç sebebiyle kokulu birşey yiyen de cemâate böyle gelmemelidir. Çünkü, pis koku, insanlara ve meleklere eziyet verir. Hadîs-i şerîfte, "Sarımsak, soğan, pırasa ve turp yiyen, kokusu gitmeden mescidimize yaklaşmasın! Çünkü insanın rahatsız olduğu şeylerden melekler de rahatsız olur." buyuruldu. Mahalle mescidinde, cemâat az olsa dahî, namazı burada kılmak, cemâati çok olan büyük câmide kılmaktan efdaldir. Mahalle câmiinde cemâati kaçıranın başka câmiye gitmesi efdaldir. Câmiden bazan geçmek câiz ise de yol hâline getirmek mekrûhtur. Her gün birkaç defa geçmesi îcap eden kimse, ilk geçişte, (Tehiyyetülmescid) namazı kılar. O günkü başka geçişleri için kılmaz. Mescidin imâmı, namazın şartlarına önem vermiyen, açıktan günah işliyen, bidat ehli bir kimse ise, bunun arkasında namaz kılmamalıdır. Başka mescidde veya evde kılmalıdır.