Cennete kol kola girdiler

Hazreti Vahşî, Hz. Hamza'nın Bedir Savaşında öldürdüğü Tuayme'nin kardeşinin oğlu olan Cübeyr bin Mutim'in kölesi idi. Habeşli olduğu için, el ile ok ve mızrak atmakta usta idi. Uhud Savaşında, Cübeyr buna, "Hamza'yı öldürürsen seni azat ederim! "demişti. Daha o zamanlar Müslüman olmakla şereflenmemiş olan Ebu Süfyan'ın hanımı Hind de, babasının ve amcasının intikamı için, Vahşî'ye büyük mükâfat vadetmişti. Azad olmayı ve ardından büyük mükafatı düşünen Vahşî, Uhud'da taş arkasına pusuya yatıp uzaktan mızrak atarak, hazreti Hamza'yı şehit etti. Uhud Savaşında Peygamberimiz birkaç kâfire bedduâ etmişti. "Vahşî'ye niçin lanet etmiyorsun" dediklerinde, "Miracda, Hamza ile Vahşî'yi kol kola, birlikte cennete girerlerken görmüştüm!" buyurdu. Mekke fethedildikten sonra pişman olup, Medine'de mescide gelip, selam verdi. Resulullah efendimiz selamını aldı. Peygamberimize, "Ya Resulallah! Bir kimse en kötü, en çirkin günah işlese, sonra pişman olup temiz iman etse, Resulullahı canından çok seven biri olarak, huzuruna gelse, bunun cezası nedir?" Resulullah efendimiz, "İman eden, pişman olan affolur. Bizim kardeşimiz olur" buyurdu. Bunun üzerine, "Ya Resulallah! Ben iman ettim. Pişman oldum. Allahü teâlâyı ve Onun Resulünü her şeyden çok seviyorum. Ben Vahşî'yim." Resulullah efendimiz, Vahşî adını işitince, Hz. Hamza'nın şehit edilmiş hâli gözünün önüne geldi. Ağlamaya başladı. Vahşî, öldürüleceğini anlayarak kapıya yürüdü. Eshab-ı kiram kılıçlarına sarılmış, işaret bekliyordu. Vahşî, "Son nefesimi alıyorum" derken, Cebrail aleyhisselam gelerek, Allahü teâlânın, "Ey sevgili Peygamberim! Bütün ömrünü puta tapmakla, kullarımı bana düşman etmeye uğraşmakla geçiren bir kâfir, bir Kelime-i tevhid okuyunca, ben onu affediyorum. Sen, amcanı öldürdü diye Vahşî'yi niçin affetmiyorsun? O pişman oldu. Şimdi sana inandı. Ben affettim. Sen de affet!" emrini getirdi. Herkes, "Öldürün!" emrini beklerken, Resulullah efendimiz, "Kardeşinizi çağırınız!" buyurdu. Kardeş sözünü işitince, saygı ile çağırdılar. Peygamber efendimiz Vahşî'ye, "affolunduğunu" müjdeleyerek buyurdu ki: "Fakat, seni görünce dayanamıyorum, elimde olmadan üzülüyorum." Hz. Vahşî, Resulullahı üzmemek için, bir daha yanına gelmedi. Mahcup, başı önünde yaşadı. Aynı mızrak ve okla yalancı peygamber Müseyleme'yi öldürdü ve büyük hizmet etti. Hz. Osman zamanında vefat etti.