Esmâ-i Hüsnâ'nın fazileti

Allahü teâlânın isimleri sonsuzdur. Binbir ismi var diye meşhûrdur. Yâni, isimlerinden binbir tanesini insanlara bildirmiştir. Muhammed aleyhisselâmın dîninde, bunlardan doksandokuzu bildirilmiştir. Bunlara "Esmâ-i hüsnâ" denir. Allahü teâlânın isimleri, 'Tevkîfiyye'dir. Yani dinin bildirmesine bağlıdır. Dinin bildirdiği isimler ile çağrılır ve onlar ile zikrolunur. Bunlardan başka isimler ile çağırmaya, zikretmeye, din izin vermemiştir. Bunun için Allahü teâlâya "Tanrı" demeye izin yoktur. Yani tanrı demek günah olur. Allah ismini kullanmak istemeyip, bunun yerine, tanrı demek veya doksandokuz isimden birini bile (Allah ismini kullanmamak için) kullanmak istemek, çok büyük ve çirkin suç olur. Allahü teâlâ, kemal sıfatlarla muttasıf, noksan sıfatlardan münezzehtir. Yani her bakımdan güzeldir. İsimleri de güzeldir. Kur'an-ı kerimde, "En güzel isimler [esmaül-hüsna] Allahındır. Ona o güzel isimlerle duâ edin" buyuruluyor. (Araf 180) Kur'ân-ı kerîmde, "Benim ismim Allahdır. Beni Allah diye çağırınız. Allah diye ibâdet ediniz. Allah diye yalvarınız!" meâlinde müteaddid âyet-i kerîmeler vardır. Ona, Onun istediği ismi söylemeyip de, kâfirlerin, Onun en sevmediği ma'bûdlarına koydukları tanrı ismi ile Onu çağırmak, ne kadar yanlış ve ne büyük inâd olduğu meydândadır. Meselâ, bir hükümdâr, emri altında bulunan kimselere: "Benim ismim Ahmed'dir. Beni, Ahmed diye çağırınız!" dese, onlar da, "Hayır efendim. Bizim canımız sana Ahmed demek istemiyor. Taş veyâ kurd, veyâhud en aşağı, büyük düşmânının ismi ile çağırmak istiyoruz" deseler ve öyle çağırsalar, nasıl çok kızarsa, Allah ismi yerine, Onun emretmediği, hattâ düşmanı olduğu tanrı ismini söyleyerek ezân okumak ve ibâdet etmek, Allahü teâlâyı gadaba getirir. Ezân da, bildirilen şekilde, bildirilen kelimeler ile okunmalıdır. Ma'nâsı aynı olsa ve herkes anlasa da, tercümesini okumak câiz değildir.