Eşsiz tevazu sahibiydi

Peygamberimiz; makam ve mertebesinin yüceliği, yüksekliğiyle birlikte, insanların, en mütevazısı ve en kibirsizi idi. Kendisinin, "sultan Peygamberlik" ile "kul Peygamberlik" arasında serbest bırakılıp, kul bir Peygamber olmayı seçmesi üzerine, İsrafil aleyhisselam "Şüphe yok ki, Allah, tevazu gösterdiğin o şeyi de, sana vermiş bulunuyordur. Kıyamet günü, Âdem oğullarının seyyidi, sensin! Yerin, kendisi için yarılıp kabrinden ilk çıkacak ve ilk şefaat edecek olan da, sensin!" demiştir. Böyle olduğu halde, Peygamberimiz, bir gün, "Sizden, ameli kendisini kurtarabilecek bir kimse yoktur!" buyurmuştu. "Ya Resulallah! Seni de mi amelin kurtaramaz!" diye sordular. Peygamberimiz, "Evet! Beni de, amelim, kurtaramaz! Ancak, Rabbim, beni tarafından bir mağfiret ve rahmetle bürür ve korur!" buyurdu. Yine, "Siz, beni, hakkım olan derecenin üzerine yükseltmeyiniz! Çünkü, yüce Allah, beni, Resul edinmeden önce, kul edinmişti!" buyurmuştur. Hz. Ömer der ki: Resul aleyhisselam "Nasranilerin, İsa bin Meryem'i "Allah'ın Oğlu! diyerek haksız yere" övdükleri gibi, siz de, beni övmekte aşırı gitmeyiniz! Şüphe yok ki, ben, ancak bir kulum! Allahın kuluyum! Resulüyüm. O halde, bana 'Allah'ın Kulu ve Resulü!' deyiniz!" buyurdu. Abdullah bin Cübeyr'ül'huzai'nin bildirdiğine göre: Bir gün, Resul aleyhisselam, Eshabından bazı kimselerin arasında yürüyordu. Eshabdan birisinin, elbisesini, Peygamberimizin başının üzerine kaldırarak gölgelemek istediğini görünce "Vazgeç! Ben, ancak, bir insanım!" buyurdu ve elbiseyi tutup indirdi. Peygamberimiz, bir sefer sırasında, bir koyun kesip pişirmelerini Eshabına emir etmişti. Eshabdan birisi, "Ya Resulallah! Onun kesilmesi benim üzerime olsun!" dedi. Başka birisi "Ya Resulallah! Onun yüzülmesi de, benim üzerime olsun!" dedi. Bir başkası da "Ya Resulallah! Onun pişirilmesi de, benim üzerime olsun!" dedi. Peygamberimiz de "Odun toplamak da, benim üzerime olsun!" buyurdu. Sahabiler, "Ya Resulallah! Biz, senin işini de, görmeğe yeteriz! Senin çalışmana gerek yok" dediler. Peygamberimiz "Sizin, benim işimi de, görmeğe yeteceğinizi biliyorum. Fakat, ben, size karşı imtiyazlı bir durumda bulunmaktan hoşlanmam! Çünkü, Allah, kulunu, Eshabı arasında imtiyazlı durumda görmekten hoşlanmaz!" buyurdu.