"Gökten azab inecek!"

Lût aleyhisselâm, kavminden evine genç erkek kılığında gelen misafirlerine zarar vermemelerini istedi. Onları insafa çağırdı. Fakat gözü dönmüş bu azgın kavmin insafa geleceği yoktu. Diyorlardı ki: "Ey Lût! Bunlar bizim senden çoktan beri duyduğumuz şeyler. Artık bunları ezberledik. Bunları bırak ve bizim istediklerimizi getir. Bizim onları almadan hiçbir yere gitmeyeceğimizi bilmelisin. Gerekirse evi başına yıkar, yine onları alırız. Sen bu kadar adama güç yetirebileceğini zannediyorsan aldanıyorsun." İş gittikçe zorlaşıyordu. Misafirler içeride rahat rahat oturuyor, yapılan konuşmaları dinlemekten ötede hiçbir şey yapmıyorlardı. Hazreti Lût yine de kavmine; "İçinizde aklı başında kimse yok mudur" dedi. Kavmi bunu hiç duymamış gibi şöyle cevap verdiler: - Biz seni bizim bu gibi işlerimize müdahale etmekten men etmemiş miydik? Hazreti Lût, misafirlerini korumak ve insanları bu çirkin kötülükten vazgeçirmek için her türlü nasihati yaptı. Fakat kapıda toplanan halk bir türlü dağılmıyordu. Hazreti Lût içi daralmış, çaresiz kalmıştı. "Keşke size yetecek bir kuvvetim olsa veya sağlam bir kaleye sığınabilseydim" dedi ve ellerini semaya kaldırıp, onların şerrinden Allahü teâlâya sığındı. Bu esnada Cebrail aleyhisselâm diğer meleklere dönüp; "Bu dördüncü şehadetidir" dedi. Hazreti Lût'un bu kadar sıkılıp daraldığını gören melekler, ona meseleyi açtılar. Melek olduklarını bildirip, vazifelerini şöyle açıkladılar: "Ey Lût! Emin ol, biz senin Rabbinin elçileriyiz. Onlar sana kat'iyen dokunamazlar. Biz onların şüphe ettikleri azabı getirdik. Sana Hakkın emri ile geldik. Biz şüphesiz doğru söyleyenleriz. Endişelenme, üzülme! Doğrusu biz seni ve hanımın dışında kalan aileni kurtaracağız. Ancak hanımın azaba uğrayan ve helâk olanlardandır. Bu belde halkının üzerine yapmakta oldukları kötülükler sebebiyle, gökten elbette bir azap indireceğiz. Bunları söyledikten sonra da dediler ki: - Ey Lût! Kapıyı aç ve geriye çekil! Gelmelerinden korkma ve çekinme! Lût aleyhisselâm öyle yaptı. Kapıyı açtı ve geriye çekildi. Azgınlar içeriye girdiler. Misafir olan melekleri elde etmeye çalıştılar. Cebrail aleyhisselâm onlara kanadıyla vurunca, yüzleri siyahlaştı ve gözleri görmez oldu. Şaşkın şaşkın geriye kaçıştılar. Bu durum, Kur'an-ı kerimin Kamer suresi 37. âyetinde mealen şöyle haber verildi: "Lût'tan, kavmi, misafir melekleri istediler. Akabinde anadan doğma gibi kör oldular. İşte azabımı ve tehditlerimin âkıbetini tadın dedik."