Habîbullah

Peygamber Efendimizin üstünlüklerinin en üstünü, "Habîbullah" olmasıdır. Allahü teâlâ, Onu kendisine sevgili, dost yapmıştır. Onu herkesten, her melekten daha çok sevmiştir. Allahü teâlâ, hadîs-i kudsîde, "İbrâhîmi Halîl yaptım ise, seni kendime Habîb yaptım" buyurmuştur. "Sana, râzı oluncaya kadar, (yeter deyinceye kadar) her dilediğini vereceğim" meâlindeki Duhâ sûresinin 5'inci âyet-i kerîmesi, Allahü teâlânın, Peygamberine "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" bütün ilmleri, bütün üstünlükleri, ahkâm-ı islâmiyyeyi, düşmanlarına karşı yardım ve galebe ve ümmetine fetihler, zaferler ve kıyamette her türlü şefaat ve tecellîler ihsân edeceğini vaad etmektedir. Bu âyet-i kerîme nâzil olduğu, geldiği zaman, Cebrâîl aleyhisselâma bakarak, "Ümmetimden birinin Cehennemde kalmasına râzı olmam" buyurdu. Peygamberimiz, gece, uyanık iken, uykuda iken, yalnız iken, çoklukta iken, yolculukta iken, evde iken, harbde iken, gülerken, ağlarken, mübârek kalbi hep Allahü teâlâ ile idi. Bazı zamanlarda ise, yalnız Allahü teâlâ ile idi. Dünyadaki vazîfelerini yapabilmek ve mübârek kalbini beşeriyyet âlemine döndürmek için, zevcesi Hazret-i Âişe'nin yanına gelip, "Ey Âişe! Birâz benimle konuş (da kendime geleyim) buyurur" ondan sonra Eshâbına nasîhat ve irşâd etmeğe giderdi. Sabâh namazının sünnetini evinde kılıp, Hazret-i Âişe ile bir miktar konuştuktan sonra Eshâbına farzı kıldırmak için mescîde giderdi. Hazret-i Âişe ile konuşmadan dışarı çıksa idi, ilâhî tecellîlerden ve nûrlardan dolayı, yüzüne kimse bakamazdı. Resulullah Efendimiz, az kelime ile çok şey anlatırdı. Yüz binden ziyâde hadîs-i şerîfi, Onun "Cevâmi-ul-kelim" yani az kelime ile çok şey anlatmış olduğunu göstermektedir. Bazı âlimler dediler ki, Muhammed aleyhisselâm, islâm dininin dört temelini, dört hadîs-i şerîfle bildirmiştir. Bunlar: "Ameller niyetlere göre değerlendirilir" "Helâl meydândadır, harâm meydândadır" "Davacının şâhit göstermesi ve davalının yemîn etmesi lâzımdır" "Bir kimse, kendine istediğini, din kardeşi için de istemedikçe, imanı kâmil olmaz" Bu dört hadîs-i şeriften birincisi, ibâdet bilgilerinin, ikincisi, alış-veriş bilgilerinin, üçüncüsü, husûmât, yani adâlet işlerinin ve siyâset bilgilerinin, dördüncüsü de, âdâb ve ahlâk bilgilerinin temelidir.