Halil İbrahim bereketi

Zâlim Mısır hükümdarının Hazreti Sâre'ye bir hizmetçi hediye etmesi, yani Hazreti Hacer'i vermesi de; onu cin zannedip, zararından ancak böyle kurtulabileceği düşüncesi iledir. Hazreti Sâre'nin; "Ya Rabbi! Sana ve senin peygamberine iman ettim. Şu kâfirin bana musallat olmasına müsaade etme" diye duâ etmesi de; Allahü teâlânın inayetine tam itimadını ifade içindir. Yani; "Ya Rabbi! Ben sana iman ettim ve sana sığındım, beni koru" manasında söylemiştir. Bu hadiseden sonra İbrahim aleyhisselam, Hazreti Sâre ve ona hediye edilen Hazreti Hacer ile birlikte Mısır'dan ayrılıp Filistin'e gittiler. Hazreti Hacer asil bir aileden idi. Onlara katılmakla layık olduğu yere kavuşmuştu. İbrahim aleyhisselam Mısır'dan Filistin'e dönüp, o zaman, ıssız, kupkuru bir yer olan Sebu denilen yere yerleşti. Bu yerde hiç su yoktu. İbrahim aleyhisselam burada bir kuyu kazdı. Buradan gayet hoş ve tatlı bir su çıkıp, çeşme gibi akmaya başladı. Buraya yerleştikten bir müddet sonra yiyecekleri kalmamıştı. İbrahim aleyhisselam, yiyecek getirmek niyetiyle eline bir çuval alıp, şehre gitmek üzere oradan ayrıldı. Sahrada bir müddet yol aldı. Şehir uzak olduğu gibi, oraya varsa bile, buğday alacak parası da yoktu. Bu hâlde iken, çaresiz geri dönüp, Hazreti Sâre'nin ve Hazreti Hacer'in yanına geldi. Onları teselli etmek için, elindeki boş çuvala da bir miktar kum ve çakıl doldurdu. Yanlarına gelince, çuvalı bir kenara koyup uyudu. İbrahim aleyhisselam uykuda iken, Hazreti Sâre, Hacer'e dedi ki: "Çuvalı aç bakalım, içinde ne var?" Çuvalı açınca, buğday olduğunu gördüler. Kum ve çakıl buğday olmuştu. Hemen buğdayın bir kısmını un hâline getirip hamur yaptılar ve ekmek pişirdiler. İbrahim aleyhisselamı da uyandırıp; "Sıcak ekmek pişirdik, buyur ye" dediler. İbrahim aleyhisselam sıcak ekmeği görünce, dedi ki: "Unu nereden buldunuz?" " Senin getirdiğin buğdaydan yaptık!" dediler. İbrahim aleyhisselam, bunun, Allahü teâlânın kudreti ve ihsanı ile olduğunu anladı ve şükretti. İbrahim aleyhisselam, Allahü teâlânın ihsanı olan buğdayın bir kısmını ekip biçerek çiftçilik yaptı. Zamanla çok mala kavuştu. Başta binlerce sığır olmak üzere, davarları; ovaları, vadileri doldurdu. Çok zengin oldu. Bu sebeple duâlarda; "Allahü teâlâ Halil İbrahim bereketi versin" denilmektedir.