Hz. Yunus'un duası

Yunus aleyhisselâm, gemideki yolcuları Allahü teâlâya iman etmeye davet etti. Fakat gemidekiler, Yunus aleyhisselâmı denize attılar. O an gece vaktiydi. Yunus aleyhisselâmı bir balık yuttu. O zaman cenab-ı Hak balığa emredip, onu yaralamamasını, kemiklerini kırmamasını bildirdi. Balık, bu hâl üzere Yunus aleyhisselâmı alıp, denizin derinliklerinde kayboldu. Yunus aleyhisselâm, balığın karnında sağ, aklı başında ve şuuru yerindeydi. Balığın karanlık vücudunda çok üzgün bir hâlde şöyle niyazda bulundu: - Ya Rabbi! Ninova'ya dönmeye ve kavmimi imanlı bir şekilde görmeye ümidim sonsuzdur. Bütün bunlara rağmen, senin takdirin ne ise ona razıyım. O sırada bazı sesler işitti. "Bu nedir acaba?" diye söylendi. Allahü teâlâ, ona, balık karnında olduğunu vahyederek buyurdu ki: - Ey Yunus! Bu sesler, beni denizde zikreden canlıların sesleridir! Yunus aleyhisselâm, balığın karnında dahi her zaman zikre devam ediyordu. Melekler onun sesini işitip, Allahü teâlâya arz ettiler. Allahü teâlâ buyurdu ki: - Bu kulum Yunus'un sesidir. Bir hâli sebebiyle o denizde bir balığın karnındadır. Yunus aleyhisselâm "Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn" duasına devam etti. Bu duası ve tesbihi, onun kurtuluşuna sebep oldu. Balığın karnında üç, yedi veya kırk gün kaldıktan sonra kurtuluşa erdi. Yunus aleyhisselâm, balığın karnından Muharrem ayının onuncu (Aşure) günü çıktı. Balık onu çıkarıp, sahile bıraktığında; Yunus aleyhisselâm zayıflamış, bitkin, hasta bir durumdaydı ve himayeye muhtaçtı. Cenab-ı Hak ihsan ederek, Hazreti Yunus'u, güneşin yakıcı sıcağından gölgelendirmek için, orada, geniş yapraklı, çabuk büyüyüp yükselen bir ağaç veya bitki bitirdi. Bu ağaç, sinek ve haşaratın zararını da önlemekteydi. Cenab-ı Hak, bir dağ keçisini de emrine verdi. Iyice kuvvetleninceye kadar, o dağ keçisi sabah akşam gelip, Hazreti Yunus'u emzirdi. Yunus aleyhisselâm kendine gelince, Allahü teâlâya şükredip ibadete başladı. Bir gün kendisine gölge veren ağacın kuruduğunu görüp üzüldü. Allahü teâlâ ona vahyedip, kavmine dönmesini emir buyurdu ve kavmine, tövbelerini kabul ettiğini bildirmesini emretti.