İnsanlara hayrı ve iyiliği öğretirdi...

Hz. Muaz bin Cebel'in fazîleti, üstünlüğü çoktur. Onu Resûlullah Efendimiz birçok hadîs-i şerîflerinde methetmiş, övmüştür: "Muaz bin Cebel, ümmetimin âlimlerindendir ve çok yüksektir." "İnsanlar arasında, Allahü teâlânın helâl ve haram ettiklerini en iyi bilen Muâz bin Cebel'dir." "Kur'ân-ı kerîmi şu dört kimseden alınız (öğreniniz): Muaz bin Cebel, Ubey bin Kâ'b, Abdullah bin Mes'ud ve Sâlim Mevlâ Huzeyfe." "Muaz kıyamette ümmetimin âlimlerinin bir adım önlerinde mahşer yerine gelecektir." Eshâb-ı kirâmdan Enes bin Mâlik diyor ki: "Kur'ân-ı kerîmi şu dört kimse toplamıştır: Ubey bin Kâ'b, Muaz bin Cebel, Zeyd bin Sâbit ve Ebû Zeyd. Bunların dördü de Ensardandır. Hz. Ömer'e: "Bize kimi halife bırakıyorsun?" denildiğinde buyurdu ki: "Şâyet Muaz bin Cebel sağ olsaydı, onu halife bırakırdım ve Rabbime kavuştuğumda, Rabbim bana: "Muhammed aleyhisselâmın ümmetine kimi halife bıraktın?" deyince: "Senin kulun ve Resûlün olan Muhammed aleyhisselâmın "Muaz, kıyamet günü, âlimlerin önünde, tek başına bir cemaattır" buyurduğu kimseyi bıraktım, derdim." Abdullah bin Mes'ud buyurdu ki: "Muaz bin Cebel, Allah'a ve Resûlüne itaat eden, doğru yolda bulunan bir cemaat gibiydi. Biz O'nu İbrahim aleyhisselâma benzetirdik. Çünkü O, insanlara hayrı, iyiliği öğretir. Allah'a ve Resulüne de itâat ederdi." Eîzullah bin Abdullah şöyle anlatıyor: "Bir gün Humus'ta mescide girmiştim. Baktım ki, orada, Resûlullah'ın 30 kadar Sahâbisi vardı. Hadîs-i şerîfleri mütâlea ediyorlardı. Aralarında genç ve yakışıklı olan birisi vardı ve çok az konuşuyordu. Fakat diğerlerinin, bir hadîs-i şerîf üzerinde şüphe ve tereddütleri olduğu zaman, hemen ona sorarlardı. O da, bunlara cevap verirdi. Onun cevabı üzerinde hepsi kanaat getirir ve onda ittifak ederlerdi. Hiçbirisi Ona itirazda bulunmazdı. Ben de çok merak ettim ve (Sen kimsin, ey Allah'ın kulu?) diye suâl ettim. Bana buyurdu ki: Ben Muâz bin Cebel'im! Muâz bin Cebel, çok ilim sahibi olup, Eshâb-ı kirâmın sevdiği ve müşkil meselelerini sordukları kıymetli bir zât idi. Çok cömert olup, az konuşur ve hikmetli söylerdi...