Kâ'b-ül-Ahbâr hazretleri buyurdu ki: "Nemîmeden, söz taşımaktan sakınınız. Çünkü nemime yapan kimse, kabir azâbından kurtulamaz." Yahyâ bin Eksem hazretleri buyurdu ki: "Nemmâm, sihir yapandan daha kötüdür. Çünkü sihir yapanın uzun zaman uğraşıp da yapamadığını, nemmâm bir anda yapar." Abdullah bin Sâlih Sa'î hazretleri buyurdu ki: "Yakınında bulunan kimseler, nemime yapan kimseyi sevmezler. Uzağında bulunan kimseler de ondan sakınır." Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Kıyâmet gününde Allahü teâlâ katında insanların en kötüsü, şuna bir söz, buna başka bir söz getiren ikiyüzlü kimselerdir." Denilmiştir ki: "Nemmâm ile münâsebeti olan kimsenin gamı, üzüntüsü çok olur. Nemîmede insanları birbirlerine karşı tahrik etmek ve gıybet birlikte bulunur. Her nemmâm, aynı zamanda gıybet edicidir." Söz taşımak, rûhu hasta, tabiatı düşük kimselerin yaptığı kötü huylardandır. Hayâ perdelerini yırtmak, sırları yaymak isteyen bayağı tabiatli kimselerin nefsleri bundan zevk alır. O, korkunç bir hastalıktır. Kanların dökülmesine, hürmet edilen kaidelerin çiğnenmesine, malların elden gitmesine sebep olabilir. Bir hadîs-i şerîfte; "Nemmâm (söz taşıyan) Cennete giremez" buyuruldu. Tevbe eder, bundan vazgeçerse anrcak o zaman Cennete girebilir. Resûlullah efendimiz, Eshâb-ı Kirâma; "Size en kötülerinizi haber vereyim mi?" buyurdu. Onlar da; "Evet haber ver yâ Resûlallah" dediler. Bunun üzerine; "(Onlar) söz taşıyanlar, (böylece) dostlar arasını bozanlardır" buyurdu. Mûsâ aleyhisselâm zamanında kıtlık olmuştu. Kaç defa yağmur duâsına çıkılmışsa da, duâları kabûl edilmedi. Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma vahyedip buyurdu ki: "İçinizde bir koğucu vardır. O aranızda bulunduğu müddetçe duânızı kabûl etmem." Hz. Mûsâ; "Yâ Rabbi! Onu bildir, aramızdan çıkaralım" diye arz edince, Allahü teâlâ; "Ey Mûsâ! Ben sizi koğuculuktan men ederken, kendim koğuculuk yapar mıyım?" buyurdu. Bunun üzerine herkes tövbe etti ve yağmur yağdı. Akıllı ve dirayetli kimseye en çok lâzım olan şeylerden bazıları şunlardır: Nemmâmdan korunmak, onunla konuşmaktan sakınmak, onunla beraber olmamak, onun sohbetinden, ona yaklaşmaktan yüz çevirmek, hiçbir zaman ve hiçbir husûsta ona i'timâd etmemek.