İnsanların en üstünü

Peygamber Efendimizden ve diğer peygamberlerden sonra şimdi de, peygamberlerden sonra insanların en üstünleri olan Eshab-ı kiramın hayatlarından ibretli kesitler sunmak istiyoruz. Tabii ki, öncelikli olarak Hazret-i Ebu Bekr-i Sıddık'tan... Hazreti Ebû Bekir, Peygamber Efendimizin ilk halîfesi, daha hayattayken Cennet ile müjdelenen, peygamberlerden sonra bütün insanların en üstünü olan sahâbîdir. Müslüman olmadan önce adı, Abdüluzzâ idi. Sevgili Peygamberimiz, îmân ettikten sonra ismini değiştirdi. Peygamber efendimiz; "Cehennem'den atîk olanı "âzâd edilmiş kimseyi" görüp, sevinmek isteyen kimse, Ebû Bekir'e baksın" buyurduğu için "Atîk" lakabıyla tanındı. Peygamber efendimizin bildirdiği her şeyi ânında ihlâsla tasdik ettiği için "Sıddîk" lakabıyla meşhûr oldu. Hazreti Ebû Bekir, Resûlullah Efendimizin, peygamberliğini bildirip, Müslüman olmasını istediği zaman hiç tereddüd etmeden İslâmiyeti kabul etti. Hazreti Ebû Bekir, Müslüman olunca, hemen çok sevdiği arkadaşlarına gitti. Onları da, Müslüman olmaları için iknâ etti. Eshâb-ı kirâmın ileri gelenlerinden ve Cennet'le müjdelenenlerden; Osman bin Affân, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin Avvâm, Abdurrahmân bin Avf, Sa'd bin Ebî Vakkâs, Ebû Ubeyde bin Cerrâh gibi yüksek şahsiyetler onun vâsıtasıyla Müslüman oldular. Annesi Ümmül Hayır da ilk Müslümanlardan oldu. Kureyşliler, İslâmiyet'i kabul eden Hazreti Ebû Bekir ve arkadaşlarını dinlerinden döndürmek için çeşitli işkenceler yaptılar. Hazreti Ebû Bekir, Mekke'de Müslüman olan köleleri satın alarak âzât etti ve işkenceden kurtardı. Bilâl-i Habeşî bunlardan birisidir. Hazreti Ebû Bekir, Peygamber Efendimiz ne söylerse îtirâz etmez, derhâl kabul ederdi. Sevgili Peygamberimizin Mîrac mûcizesini kabul etmeleri de böyle oldu. Müşrikler Peygamber Efendimizin Mîrac mûcizesini işitince, kabul etmediler. Hattâ onunla alay etmeye kalktılar. Sonra, Hazreti Ebû Bekir'e sordular. Ebû Bekir, Peygamber Efendimizin ismini duyunca; "Eğer O söyledi ise inandım. Bir anda gidip gelmiştir" dedi. Mîrac mûcizesini tasdik ve kabul ettiğini müşriklere iftihârla söyledi. Resûlullah efendimiz o gün Hazreti Ebû Bekir'e "Sıddîk" lakabını verdi. Bu lakabı almakla şerefi bir kat daha arttı.