Kavmi kabul etmedi!

Salih aleyhisselam 40 yaşına girdiğinde; Allahü teâlâ, Cebrail aleyhisselama emrederek, Salih aleyhisselama gitmesini ve ona peygamber olduğunu bildirmesini, kavmini imana, itaate, Allahtan başka ilâh olmadığına ve kendi peygamberliğini tasdik etmeye davet etmesini bildirdi. Cebrail aleyhisselam, Hz. Salih'e geldi. Selam verdi. "Ey Salih! Şimdi kavmini Allahü teâlâya imana çağır ve tevhide davet et! Şirk ve putlara tapmaktan uzak durmalarını söyle! Allahü teâlânın kendilerine ihsan buyurduğu nimetleri hatırlat! Ayrıca Ad kavminin şiddetli rüzgârda niçin ve neden helâk olduklarını sor" dedi ve peygamberliğini tebliğ etti. Sonra da buyurdu ki: "Ey Salih! Sen, Nuh ve Hûd zamanlarında olmayan birçok acayip hâlleri göreceksin." Salih aleyhisselam bu ilâhi emir üzerine, hemen kavminin reisi Cenda'nın yanına vardı. Reis Cenda onu görür görmez, tarifi imkânsız bir korkuya kapıldı. Salih aleyhisselam, ona güler yüz ve tatlı dille hitap ederek, "Ey Cenda, sana nasihat ederim. Allahü teâlâ, beni, size peygamber olarak gönderdi. Seni ve kavmimi, "Lâ ilâhe illallah" demeye ve beni tasdike, yani Allahü teâlânın kulu ve resulü olduğuma inanmaya çağırıyorum" dedi. O, bu davete şöyle cevap verdi: "Ey Salih! Neler söylüyorsun? Semud kavmi, senin, Allahü teâlânın peygamberi olduğunu kabul etmez. Kavmime bildireyim bakayım, ne derler? Sen yarın gel." Sonra Cenda, Semud kavminin önde gelenlerini toplayıp, Hz. Salih'in söylediklerini bildirdi. Kavmin ileri gelenleri, "Ey Cenda! Gelsin, bize de söylesin. Söylediklerini biz de duyalım dediler. Ertesi gün, Salih aleyhisselam oraya teşrif etti. Peygamber olarak gönderildiğini söyleyip, onları Allahü teâlâya imana ve itaate çağırdı ve şu nasihatlerde bulundu: "Ey kavmim! Kendisinden başka ilâh olmayan Allahü teâlâya iman ve ibadet ediniz! Sizi ve her şeyi yaratan Odur. O, babanız Âdem'i (aleyhisselam) topraktan yarattı. Siz Hz. Âdem'in evladısınız. Bu topraklarda size uzun ömür ve çok nimetler verdi. Ona tövbe ve istigfârda bulunun! Bu tebliğim için sizden ücret istemem. Bilin ki, benim ücretim, ancak âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlânın üzerinedir. O, tövbeleri kabul edicidir." Salih aleyhisselam bu şekilde davet ettiğinde, kavminden pek az kimse inandı. Çoğunluğu hak dini kabul etmemekte direndiler. Servetlerine güvenip, zevk ve sefa içinde kendilerinden geçip, zulme başvurdular. Azgınlıkta, vahşette ısrar ettiler.