"Keş­ke kuş ol­say­dım"

İs­lâm bü­yük­le­ri, son ne­fes­le il­gi­li çok şey­ler nak­let­miş­ler; son ne­fe­si dü­şün­dük­çe, bu bü­yük­­le­rin uy­ku­la­rı kaç­mış: Haz­ret-i Ebû Be­kir, "Keş­ke kuş ol­say­dım", Ebû Zer haz­ret­le­ri "Keş­ke bir ağaç ol­say­dım", Haz­ret-i Ömer, "Keş­ke ana­sı Ömer'i do­ğur­ma­say­dı" bu­yur­muş­lar­dır... İs­lam bü­yük­le­ri, iman­lı öl­mek için ha­yat­ta iken di­ne uy­gun ya­şan­ma­sı ge­re­kir, in­san na­sıl ya­şar­sa öy­le ölür bu­yu­rur­lar­dı. Ab­dül­hâ­lık Gonc­dü­vâ­nî haz­ret­le­ri ma­ne­vî oğ­lu, Hâ­ce Ev­li­yâ-i Ke­bîr'e va­si­yet­nâ­me­sin­de bu­yur­du ki: "Sa­na va­si­yet ede­rim ki ey oğul, her hâ­lin­de ilim, edeb ve tak­vâ üze­re ol! Ehl-i sün­net âlim­le­ri­nin ki­tap­la­rı­nı oku! Fı­kıh bil­gi­le­ri­ni bu âlim­le­rin ki­tap­la­rın­dan öğ­ren! Câ­hil ta­rî­kat­çı­lar­dan kaç! Şöh­ret­ten çok sa­kın! Şöh­ret­te âfet var­dır. As­lan­dan ka­çar gi­bi, câ­hil­ler­den kaç! Bid'at sâ­hip­le­ri ile, sa­pık i'ti­kâd­lı kim­se­ler ile ve dün­ya­ya düş­kün olan­lar ile ar­ka­daş­lık et­me! Ye­di­ği­ni he­lâl­den ye! Çok gül­me, kah­ka­ha ile gül­mek kal­bi öl­dü­rür. Her­ke­se şef­kat ve mer­ha­met et! Kim­se­yi ha­kîr gör­me! Kim­se ile mü­nâ­ka­şa et­me! Kim­se­den bir şey is­te­me! Ta­sav­vuf bü­yük­le­ri­ne dil uzat­ma! Ev­li­yâ­yı in­kâr eden fe­lâ­ke­te dü­şer. Ma­yan fı­kıh, evin mes­cid ol­sun..." Di­nin emir­le­ri­ne, ih­lâs­la sa­rı­lan kim­se­nin kal­bin­de dün­ya sev­gi­si kal­maz, bu­nun ye­ri­ne Al­lah sev­gi­si do­lar. Kalb­de böy­le Al­lah sev­gi­si hâ­kim olun­ca, o kim­se îmân­la gi­der. Ehl-i beyt sev­gi­si­nin son ne­fes için çok fay­da­sı ol­du­ğu bil­di­ril­miş­tir. Son ne­fes bi­li­ne­mez. Ve­fat et­miş olan­la­rın son ne­fe­si için tam hü­küm ve­ri­le­mez. Din bü­yük­le­ri için, ve­fat eder­ken gö­rü­len iyi hal­le­rin­den zann-ı ga­lib ile hüs­ni zan et­mek ca­iz­dir. İmam-ı Rab­ba­ni haz­ret­le­ri bu­yur­du ki: Son ne­fes kor­ku­sun­dan kur­tu­lan, emin olan kim­se yok­tur. Pey­gam­ber­ler­den baş­ka her­ke­sin son ne­fe­si şüp­he­li­dir. Son ne­fes­te kur­tu­la­bil­mek müj­de­si an­cak va­hiy­le ma­lum olur. İyi ala­met­ler ve eser­ler ve be­şa­ret­ler, son ne­fe­sin se­la­me­ti­ni ha­ber ve­rir­ler­se de, zann-ı ga­lib ha­sıl eder­ler. Zan, ne ka­dar ga­lib, faz­la olur­sa ol­sun, in­sa­nı bu dert­ten, bu kor­ku­dan kur­ta­ra­maz. Son ne­fes kor­ku­su ve ahi­ret en­di­şe­si taa­tin art­ma­sı­na se­bep olup, na­fi­le ame­lin çok ya­pıl­ma­sı­na se­bep olur. Son ne­fes kor­ku­su öy­le bü­yük bir ni­met­tir ki, Al­la­hü te­ala­nın dost­la­rı bu der­de tu­tul­muş­lar­dır. Bu dert in­sa­nı son­suz ahi­ret sa­ade­ti­ne ve­si­le kı­lar. > Tel: 0 212 - 454 38 21 www.meh­me­to­ruc.com e-ma­il: meh­met.oruc@tg.com.tr