Kim bir başkasına zarar verirse...
Ebüdderdâ'nın "radıyallahü anh" rivâyet ettiğine göre, Resûlullah Efendimiz, Eshâbına "Dikkat ediniz! Size namaz, oruç ve haccın derecesinden dahâ yükseğini haber vereyim mi?" buyurduktan sonra, "İnsanların arasını bulmaktır. Onların aralarını bozmak 'hâlıka'dır" buyurmuştur. Hâlıka, saçı tıraş eden demektir. Burada dini tıraş eden manasındadır.. Ya'nî insanların arasına fitne sokan, aralarını bozan, devlete isyâna teşvik eden, karışıklık çıkaran dîni traş etmiş, yontmuş, yaralamış, yıkmış olur demekdir. Hazret-i Zübeyr'in "radıyallahü anh" rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Sizden önceki ümmetlerden size hased ve birbirinize buğz etme hastalıkları sirâyet etti. Bu hâlıka sıfatıdır. Saçları tıraş eden demiyorum dîni tıraş eden!" Ayrıca hased hakkında "Hasedden sakınınız. Muhakkak ki hased, ateşin odunu yediği gibi iyiliklerinizi yer" buyurmuşlardır. Ebû Hüreyre'nin "radıyallahü anh" rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte de, "İnsanlar arasında kötülükten sakının. Çünki bu hâlıka [dîni tıraş etme, yok etme] sıfatıdır" buyurmuştur. Başkasına zarar ve sıkıntı verme konusunda da; İbni Mâce ve Tirmizî'nin Ebû Sabreme'den "radıyallahü anh" rivâyetiyle haber verdikleri "Her kim bir başkasına zarar verirse, Allahü teâlâ da ona zarar verir ve her kim bir başkasına sıkıntı verirse, Allahü teâlâ da ona sıkıntı verir" hadîs-i şerîfi bildirilmiştir. Ebû Bekir'den "radıyallahü anh" rivâyet edilen bir hadîs-i şerîfte Resûlullah "Mü'minlere zarar veren veya onlara hîle yapan, aldatan mel'ûndur" buyurmuştur. Ayrıca, "Dil uzatmanın en kötüsü, bir Müslümanın şerefine, haysiyetine, i'tibârına haksız yere yapılandır" buyurmuşlardır. Hazret-i Câbir'den "radıyallahü anh" rivâyet edilen bir hadîs-i şerîfte Resûlullah, "Bir kimse bir din kardeşinden özür dilese, o da özrünü kabul etmese, bunun günâhı; yolda tüccâr ve yolcuları çevirip haksız yere fazla para alan görevlilerin günâhı gibidir" buyurmuştur. İslâm kardeşliği hakkı, bütün haklardan daha yüksektir. Niçin olmasın ki, neseb ile olan akrabâlıkta vâsıta, anne-babadır. İslâm kardeşliğinde vâsıta ise Allah ve Resûlüdür.