Kim Ömer'i severse...

Resûlullah Efendimiz buyurdu: Kıyâmet günü dîn-i İslam mahşere güzel sûrette ve süslenmiş olarak gelir. Hak teâlâ bu durumu bilir iken, sorar ki, sen kimsin. İslâm der ki: Yâ ilâhel âlemîn! Ben İslamım. Allahü teâlâ buyurur. Bunu Cennet'e iletin. İslam der ki: Yâ ilâhel âlemîn. Beni azîz tutup, ikrâm eden kimseleri, azîz tutup, ikrâm etmedikçe, bana yardım edenlere yardım etmeyince ve bana yer verenlere, yer vermeyince, ben Cennet'e gitmem. Allahü teâlâ emreder ki: Var o kimseleri getir ki, seni azîz tutmuştur. Ve sana nusret etmiştir. O vakit İslam gelip, halkın safları arasında gezer. O sırada Ömer'i görüp, elinden tutup, seslenir "bağırır" ve der ki: İlâhî! Bu o kimsedir ki, beni herkes sürdüğü zaman, bana kendi yanında yer veren, kabûl eden, azîz tutandır. Halk beni o vakit ret ettiler. Bu kimse bana nusret, yardım etti. Halk beni kendilerinden uzak ettiler. Bu zât beni azîz etti. O vakit halk beni zelîl ettiler. Allahü teâlâ buyurur: Onu Cennet'e ilet. İslam der ki: Yâ Rabbel âlemîn! Tâ kıyâmete dek, her kim "Ömer'i sever" beni sever, onları da Cennet'e iletmeyince bunu iletmem. Allahü teâlâ ve tekaddes kabûl buyurur. Öyle yap! İslam mahşerde safların arasında dolanır. Her kim ki, Ömer'i sever. Onun elini tutup, Ömer ile Cennet'e iletir. Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: Yâ Ömer! Cebrâîl (aleyhissalâtü vesselâm) benim yanıma geldi. Dedim ki; yâ Cebrâîl! Bana, Ömer bin Hattâb'ın göklerdeki fazîletinden haber ver. Dedi ki, yâ Muhammed! Ömer'in göklerdeki fazîletlerinden ve menkıbelerinden eğer sana haber verirsem, Nûh aleyhisselamın ömrünce -ki kavmi yanında bin seneden elli sene eksiktir- henüz fazîletlerini söylemeye kâdir olamam. Resûlullah Efendimiz buyurur ki: Cebrâîl aleyhisselâm benim yanıma geldi ve dedi ki: Allahü tebâreke ve teâlâ ve tekaddes hazretleri buyurdu ki: Ömer'e benden selâm et! Ona haber ver ki, Onun rızâsı benim hükmümdür. Onun hışmı benim adlimdir. Hazreti Enes haber verdi: Resûlullah Efendimiz Ömer'in yüzüne bakıp, güldü ve buyurdu ki: Yâ Hattâb oğlu! Bilir misin niçin tebessüm ettim. Hazreti Ömer; Allahü teâlâ ve Resûlü bilir, dedi. Saadetle buyurdu: "Ondan dolayı güldüm ki, Allahü teâlâ, Arefe gecesi Arafat'ta bulunanlara inâyet nazarı ile nazar etti. Sana husûsî olarak nazar etti."