"Kiminle olduğun önemli"

İslam büyükleri, Cenab-ı Hakkın sevdiği kimseleri sever, sevmediklerinden uzak dururlar, bunları sevmezlerdi. Zaruret olmadıkça bunlarla görüşmezlerdi. Buna çok önem verirlerdi. İmam-ı Rabbani hazretleri buyurdu ki: İmanın şartı altıdır. Bir de bu altı şartın geçerli olabilmesi için imanın esas olan bir şartı daha vardır ki, o da, hubb-i fillah ve buğd-i fillahtır. Yani Allahü teâlânın sevdiklerini sevmek ve Allahü tealanın sevmediklerini sevmemektir. Çünkü hadis-i şerifte, dünyada birbirini sevenlerin, ahirette de beraber olacakları bildirilmiştir. Allahü tealanın sevgili kullarını sevenler, son nefeste imanla ölürler. Ve mahşer yerinde de sevdiklerinin yanında haşr olup, ahiret hayatında da beraber bulunurlar. Bunun için de, kimin sevilip kimin sevilmeyeceğini iyi öğrenmemiz lazımdır. Kim olduğumuz değil, kiminle olduğumuz önemlidir. Şadi Şirazi, her renkte gülün bulunduğu eşsiz bir gül bahçesine girer. Dolaşırken güllerin arasında, bir özelliği olmayan sıradan otları görür. Bu değersiz otların burada ne işi var, diye söylenir. Kendisine şu cevap verilir: Sen otlara değil, otların kiminle olduklarına bak, değerli olanın yanında olan da değerli olur. Aksine, değerli olan bir şey değersiz şeylerle beraber olunca, o da onlar gibi değersiz olur. Bir kimse, ibadetlerini yapmakla beraber, Allahü tealanın sevmediklerini de severse, mesela Ebu Cehil'i severse, bu kişi onunla beraber Cehenneme gider. Bunun için insan, dünyada sevdiklerine dikkat etmelidir. Bu sevmek ve sevmemek, şahsi menfaati için değil, Allahü tealanın rızası için olmalıdır. Sevmek ve sevmemek kalp ile olur, beden ile olmaz. Ateş ile barut bir arada olamayacağı gibi, iki zıt sevgi de bir arada olamaz. Müslüman, Peygamber Efendimizi sevmeyeni sevemez. Son nefeste iman, bu muhabbete bağlıdır. Peygamberimiz, "İbâdetlerin efdali, Müslümânları Müslümân oldukları için sevmek, Allahü tealanın düşmanlarını da, düşman oldukları için, sevmemektir" buyurdu. Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr