Hasan Basrî hazretleri buyurdu ki: "Konuşması çok olanın yalanı çoğalır. Malı çok olanın günahı çoğalır. Ahlâkı kötü olanın nefsi azap görür veya nefsine azap çektirir." Amr bin Dinar hazretleri rivayet eder: "Bir kişi, Resulullahın yanında fazla konuştu. Hazreti Peygamber kendisine şöyle sordu: - Senin dilinin önünde kaç perde var? - Dudaklarım ve dişlerim var! - Acaba o perdelerde konuşmanı azaltacak bir kuvvet yok mudur? Bir rivayette Hazreti Peygamberin bunu kendisini öven bir kişi hakkında söylemiştir. Çünkü Resulullahı öven bu kişi, konuşmasında aşırı bir şekilde mübalağa ederek sözü uzatmıştı. Sonra Hazreti Peygamber şöyle dedi: "Bir kişiye dilindeki fazlalıktan daha şerli bir şey verilmiş değildir!" Ömer bin Abdülaziz buyurdu ki: "Beni çok konuşmaktan, böbürlenme, kibirlenme korkusu menetmektedir." Yezid bin Ebi Habib şöyle buyurdu: "Konuşmasının dinlemesinden kendisine daha sevimli gelmesi, âlimin fitnesindendir. Eğer âlim, kendisinin yerine konuşup kendisine ihtiyaç bırakmayan birini görürse, onu dinlemekte kendisine selâmet vardır. Konuşmakta süslemek, artırmak ve eksiltmek vardır!" İbni Ömer hazretleri şöyle demiştir: "Kişinin temizlenmesine en fazla muhtaç olduğu şey dilidir." İbrahim Teymî buyurdu ki: "Mü'min konuşmak istediği zaman düşünür; eğer lehinde ise konuşur, aksi takdirde susar; fâcirin, kötü kimsenin konuşması ise zincirleme gider." Ebû Derdâ hazretleri çenesi düşük bir kadını gördüğünde şöyle dedi: "Eğer bu kadın dilsiz olsaydı, onun için daha hayırlı olurdu." İbrahim Nehâî şöyle buyurmuştur: "Halkı iki haslet helâk ediyor: Birincisi fazla mal, ikincisi fazla konuşmak!" Başka bir hadîs-i şerîfte. "Allahü teâlâya ve âhiret gününe inanan, ya hayır söylesin, veya sükût etsin." buyuruldu. Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr