Medyen halkının helâki

Hazreti Şuayb'ın kavmi olan Medyen ahalisi, Hazreti Şuayb'a ve ona inanan Müslümanlara karşı düşmanlıklarını çoğalttılar. Şuayb aleyhisselâmı ve ona tâbi olanları öldürmeyi düşündüler. Onlar, zihinlerindeki kötülükleri fiiliyata dökmek için çalışırlarken, Hazreti Şuayb'ın duâsından sonra Hazreti Cebrail'in sayhası ve bir zelzele, onları hakir ve zelil kıldı. Hepsi yok oldular. Sanki onlar, o beldede yaşamamışlardı. Şuayb aleyhisselâm ve ona iman edenler, kötülüklerden korundukları gibi, onların maruz kaldığı azaptan da kurtarılarak saadete erdirildiler. Allahü teâlâ, bu azgın kavmin helâk oluşunu Kur'an-ı kerimde mealen şöyle beyan buyurmaktadır: ([Cebrail aleyhisselâmın] sayhasıyla, onları zelzele alıp, evlerinde yüzleri üzerine düşerek helâk oldular.) [A'râf 91] (Azap emrimiz gelince, Şuayb'a ve onunla olan müminlere rahmetimizle necat verdik ve küfürle nefslerine zulmedenleri Cebrail'in (aleyhisselâm) sayhası yakalayıp, evlerinde helâk oldular. Sanki onlar, orada ikamet etmemiş, yaşamamışlardı. Semûd kavmi, rahmet-i Ilâhiyeden nasıl uzaklaştırıldıysa, Medyen kavmine de öylece bir uzaklık verildi.) [Hûd 94-95] Medyen ahalisi, böylece Hazreti Salih'in peygamber olarak gönderildiği Semûd kavmine gelen azabın bir benzeri ile cezalandırılmıştır. Yalnız Semûd kavmini altlarından, Medyen ahalisini ise üstlerinden gelen bir sayha helâk etmiştir. Kavminin durumunu gören Hazreti Şuayb, onların iman etmeyerek bu hâle düşmelerine üzüldü. Sonra kendisini teselli etti. Bu husus Kur'an-ı kerimde mealen şöyle bildirildi: ("Ey kavmim! Ben, Rabbimin gönderdiklerini size tebliğ ettim ve sizin için nasihatte bulundum. Artık ben kâfir olan bir kavme karşı nasıl fazlaca mahzun olurum?" dedi.) [A'râf 93] Elbette Medyen halkı, kendisinin bildirdikleri Allahü teâlânın emir ve yasaklarına inanmamakla azaba müstahak olmuşlar ve küfürde ısrarlarının karşılığını görmüşlerdir.