Nihayet aradığını buldu!

Selmân-ı Fârisî hazretleri, Müslüman olma macerasını anlatmaya şöyle devam etti: Köle olarak Medîne'ye gidince, sanki bu beldeyi önceden görmüş gibi hissettim. Hemen bu şehre ısındım. Artık günlerim Medîne'de geçiyor, beni satın alan Yahûdînin bağında, bahçesinde çalışıp, ona hizmetçilik yapıyordum. Bir taraftan da asıl maksadıma kavuşma arzusuyla bekliyordum. Bir gün beni satın alan Yahûdînin bahçesinde, bir hurma ağacı üzerinde çalışıyordum. Sâhibim, yanında biri ile bir ağaç altında oturup konuşmakta idi. Bir ara o kimse dedi ki: - Mekke'den bir kimse geldi. Peygamber olduğunu söylüyor. Ben bu sözleri işitince, kendimden geçip az kalsın ağaçtan yere düşüyordum. Hemen aşağı inip, o şahsa dedim ki: - Ne diyorsun? Sâhibim bana bir tokat vurdu ve dedi ki: - Senin nene lâzım ki soruyorsun, sen işine bak! Âhir zaman Peygamberinin geldiğini işittiğim o gün, akşam olunca, bir miktar hurma alıp, hemen Kubâ'ya vardım. Resûlullahın yanına girip dedim ki: - Sen sâlih bir kimsesin, yanında fakirler vardır. Bu hurmaları sadaka getirdim. Resûlullah, yanında bulunan Eshâba buyurdu ki: - Geliniz, hurma yiyiniz! Onlar da yediler. Kendisi aslâ yemedi. Kendi kendime, "İşte, birinci alâmet budur. Sadaka kabûl etmiyor" dedim. Eve döndüm. Bir miktar hurma daha aldım ve Resûlullaha getirip dedim ki: - Bu hurmalar hediyedir. Bu defa yanındaki Eshâbı ile birlikte yediler. Kendi kendime, "İşte, ikinci âlamet budur" dedim. Götürdüğüm hurma yirmibeş tane kadar idi. Hâlbuki yenen hurma çekirdekleri bin kadardı. Resûlullahın mu'cizesiyle hurma artmıştı. Kendi kendime, "Bir âlameti daha gördüm" dedim. Resûlullahın yanına ikinci defa varışımda, bir cenâze defnediyorlardı. Nübüvvet mührünü görmeyi arzu ettiğim için yanına yaklaştım. Benim murâdımı anlayıp, gömleğini kaldırdı. Mübârek sırtı açılınca, Nübüvvet mührünü görür görmez, varıp öptüm ve ağladım. O anda Kelime-i şehâdeti söyleyerek Müslüman oldum. > Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr