Öğrenmede önem sırası...

Yavrum! Hak teâlâ, sana çok lutuf ve ihsân ederek, bu genç yaşta tövbe etmekle ve islâm âlimlerinin yolunda bulunan birinin sohbetine kavuşturmakla, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitâblarını okumakla şereflendirmiştir. Bilemiyorum ki, nefs ve şeytânın ve din bilgisi olmıyan kötü arkadaşların arasında, o temiz hâlde kalabildin mi? Din düşmanları her yoldan gençleri aldatmağa uğraşırken, değişmeden, akıntıya karşı durmak kolay değildir. Gençlik zamanıdır. Para bol, nefsin her arzûsunu yerine getirmek kolay ve arkadaşların ve piyasadaki bozuk kitapların çoğu da uygunsuz! Yavrum, kalbe ait bilgileri, yani ilm-i ahlâk öğrenmek, her erkeğe ve kadına farz-ı ayndır. Meselâ "Hıkd" yani kin bağlamak, "Hased", başkasında bulunan ni'metin onda olmayıp, kendinde olmasını istemek, (Onda olduğu gibi, kendisinde de olmasını istemek hased değildir. Buna (Gıbta) etmek, imrenmek denir ki sevâbdır), "Kibir, kendini büyük bilimek, üstün görmekdir. Kibirli olana karşı kendini büyük göstermek, kibir olmaz. Sadaka vermek gibi sevâb olur, "Sû'i zan" etmek, iyi insânı kötü bilmek gibi şeylerin haram olduğunu öğrenmek, her mü'mine farz-ı ayndır. Görülüyor ki, îmânı, yani Ehl-i sünnet i'tikâdını kısaca öğrenmek ve iyi ve kötü huyları öğrenmek, farz-ı ayndır. Yani, herkesin öğrenmesi farzdır. Abdesti, guslü, namazı ve orucu ve harâmları da, her müslümânın öğrenmesi farz-ı ayndır. Cenâze namazını, ölüye hizmeti ve san'at ve ticâret bilgilerini ve günün silâhlarını yapmak ve kullanmak için, fen bilgilerini iyi öğrenmek farz-ı kifâyedir. Yani lâzım olan kimselerin öğrenmesi farz olup, başkalarına farz olmaz. Fakat, lüzûmu kadar kimse öğrenmezse, bütün müslümânlar, millet, büyük günaha girer. Ulûm-i nakliyyeden yani din bilgilerinden kendine lâzım olanları öğrenmek farz-ı ayndır. Bundan fazlasını öğrenmek ve ulûm-i akliyyeden fâideli olanları öğrenmek farz-ı kifâyedir. Bir âyet ezberlemek, herkese farz-ı ayndır. Fâtihayı ve üç âyet veyâ bir kısa sûre ezberlemek vâcibdir. Kur'ân-ı kerîmin hepsini ezberlemek farz-ı kifâyedir. Kendine lâzım olmıyan fıkıh bilgilerini öğrenmek, hâfız olmaktan dahâ iyidir.Başkalarına öğretmek için ilim öğrenmek, kendi işlemesi için öğrenmekten dahâ sevâbdır.