"Onları da affettim!"

Âdem aleyhisselam, yeryüzüne indirilmesi sebebiyle çok üzülüyor ve günlerini ağlamakla geçiriyordu. Onun üzüntüsüne melekler de ortak oluyorlardı. Bir defasında Âdem aleyhisselam secdedeyken şöyle arzetti: "Ya Rabbî! Bana ne oldu ki, artık meleklerin seslerini, senin zatını tesbih ve takdis etmelerini duyamıyorum. Onları göremiyorum." Cenab-ı Hak buyurdu ki: "Ey Âdem! Senden sâdır olan zelle, meleklerin tesbihini işitmene mânidir. Ancak benim yeryüzünde bir beytim vardır. Sen onun temelini bulup, üzerine bir beyt bina et. Beni takdis ve beytin etrafını tavaf et! Ey Âdem! O beyti Mekke'de kıldım. Evladından her kim beytime gelip, sadece benim rızamı isterse, bizzat beni ziyaret eden misafirim gibidir. Bunları şanıma layık bir şekilde ağırlarım ve bütün ihtiyaçlarını gideririm. Ey Âdem! Sen sağ oldukça Beytullah'ı tamir et! Senden sonra gelecek peygamberler ve ümmetler de zaman zaman onu tamir edecekler ve en son peygambere kadar bu böyle sürüp gidecektir." Âdem aleyhisselam, Allahü teâlânın bu emri ile Serendip adasından Mekke'ye doğru yürümeye başladı. Bir melek kendisine yol gösteriyordu. Mekke-i mükerremenin bulunduğu yere gelince, Allahü teâlâ ona yardımcı melekler gönderdi. Melekler, Beyt-i Mâmur'un tam hizasına gelecek şekilde, yedi kat yere kadar varan bir temel kazdılar. Kazılan bu temele, toprak seviyesine kadar, otuz kişinin ancak kaldırabileceği büyüklükte taşlar yerleştirdiler. Böylece Kâbe inşa edildi. Allahü teâlâ cennetten Hacer-ül esved taşını indirdi. (Hacer-ül esved o zamanlar beyaz idi. Sonra günahkârların el sürmesiyle karardı.) Âdem aleyhisselam, Kâbe'yi inşa ettikten sonra, Allahü teâlâya sordu: "Ey Rabbim! Şüphesiz ki, her çalışanın bir mükâfatı vardır. Acaba benim mükâfatım nedir?" Cenab-ı Hak buyurdu ki: "Ey Âdem! Benden ne istersen iste!" Âdem aleyhisselam, "Ya Rabbî! Beni tekrar cennete gönder" diye yalvardı. Allahü teâlâ da; "Bu senin için hakikat olacaktır" buyurdu. Bunun üzerine Âdem aleyhisselam dedi ki: "Ey günahları bağışlayan Rabbim! Kendi günahlarımı itiraf ettiğim gibi, zürriyetimden de, işledikleri günahlarını ikrar edip, sana yalvararak, bu beytin çevresinde tavaf yapanları da affetmen için yalvarırım." Allahü teâlâ yine buyurdu: "Ey Âdem! Ben seni affettim. Senin zürriyetinden bu beyti ziyaret edip de, günahlarından tövbe edenleri de affettim."