"Resulullaha söz verdim!"

Hazreti Osman evini saran asilere seslendi: Yemin ederim Allahü teâlâya ki, Resûlullah Mekke-i Mükeremeden Sebîr adlı dağa çıktılar. Ebû Bekir ve Ömer ve ben de berâber çıktım. Dağ harekete geldi. Hattâ taşları döküldü. Resûlullah mübârek ayağı ile dağa vurup, buyurdular ki: "Sâkin ol yâ Sebîr! Senin üzerinde bir Nebî ve bir Sıddîk ve iki şehîd vardır." Bunu bilmez misiniz. Dediler, "evet, biliyoruz!" dediler. Hazreti Osmân bu sözleri ile, hasımlarını izhâr edip, kendisinin hak üzere olup, hasımlarının bâtıl üzerine olduğunu, onlar kendi dilleri ile ikrâr ettiler. Hazreti Resûlullah Sebîr Dağı üzerinde iki şehîd buyurduklarının birisi Hazreti Ömer, birisi Hazreti Osman'dır. Yine hasımlara hitap edip, dedi ki: Kâ'be'nin Rabbi hakkı için siz şâhid olunuz ki, muhakkak ben şehîdim. Üç defa böyle buyurdular: Süheyl der ki: Hazreti Osmân dâr gününde bana dedi ki; muhakkak Resûlullah Efendimiz benden söz aldı. Ben o ahid üzerine sabrediciyim. Ya'ni bana vasiyet buyurdular ki; sabredeyim, karşılık vermeyeyim. Adî bin Hâtem rivâyet etmiştir: Hazreti Osmân'ın şehîd olduğu gün bir nidâ işittim: "Yâ Osmân bin Affân! Rahatlık ve saadet ile, Rabbini gadabsız bulman ile, gufrân ve rıdvân ile müjdeliyorum." Etrâfıma baktım. Bir kimse göremedim. Hazreti Osmân şehâdet şerbetini içti. Üç gün mubârek cenâzesi durup, defnolunmadı. Üç günden sonra, gaybdan bir nida geldi ki: "Osman'ın cenâzesini defnedin. Namazını kılınız ki, muhakkak Hak teâlâ ve tekaddes hazretleri ona salevât etti, ya'ni rahmet etti" diyordu. Hazreti Osmân bin Affân üç günden sonra, Bakî tarafına defnolunmağa giderken, arkalarından bir büyük bulut hâsıl oldu. Cenâze ile gidenlerin yüreklerine korku düşüp, az kaldı ki, cenâzeyi bırakıp, gideceklerdi. O bulutun içinden bir ses, "korkmayınız, cenazeyi bırakıp gitmeyiniz ki, biz de bu mübârek cenazenin namazını kılmaya geldik" diyordu. Hazreti Osmân şehîdlik rütbesine nâil olduktan sonra, Resûl-üs sekaleyn Efendimizin Mescid-i şerîflerinin üzerinde, üç gün üç gece cinnîler gelip, ağlayıp, feryâd ve figân ettiler. Cümle halk bunların feryâd ve figânlarını işittiler. Bu da Hazreti Osman'ın büyüklüğüne işârettir.