Şey­ta­nın dört hi­le­si!..

Es­ki ka­vim­ler­den bi­rin­de bir abid, ya­ni de­vam­lı iba­det­le meş­gul olan bi­ri var­dı. Bir ara şey­tan bu abi­di yol­dan çı­kar­ma­ya ça­lış­tı, fa­kat ba­şa­rı­lı ola­ma­dı. Bir gün abid, bir ih­ti­yaç için yol­cu­lu­ğa çık­mış­tı. Şey­tan da onun­la be­ra­ber yo­la ko­yul­du. Ga­ye­si bir fır­sa­tı­nı bu­lup, ves­ve­se ve­re­rek onu da­la­le­te dü­şür­mek­ti. Bu­nun için abi­di, sa­bır­dan, yu­mu­şak­lık­tan uzak­laş­tı­rıp, şeh­vet ve öf­ke se­be­bi ile sap­tır­ma­yı de­ne­di, fa­kat mu­vaf­fak ola­ma­dı. Baş­ka yön­ler­den de­ne­di, yi­ne ol­ma­dı. Na­maz­da iken ves­ve­se ver­mek is­te­di, yi­ne ya­pa­ma­dı. Na­ma­zı­nı bi­tir­dik­ten son­ra ya­nı­na ge­lip de­di ki: - Ben sa­na bir­çok ves­ve­se ver­dim. Öf­ke­len­dir­mek is­te­dim. Fa­kat sen­de en ufak bir de­ği­şik­lik mey­da­na ge­ti­re­me­dim ve an­la­dım ki, se­ni da­la­le­te dü­şü­re­me­ye­ce­ğim. Bun­dan böy­le se­nin­le dost ol­mak is­ti­yo­rum. Abid ona şu ce­va­bı ver­di: - Se­nin dost­lu­ğu­na ih­ti­ya­cım yok­tur. - Hay­li za­man­dır, uzak yol­da­sın. Evin­den uzak­sın. Ço­luk ço­cu­ğun­dan ha­ber al­mak is­ter mi­sin? - Ha­yır. Ben on­la­rı Al­la­hü te­âlâ­ya ema­net et­tim. Sa­na ni­çin so­ra­yım ki? - İn­sa­noğ­lu­nu na­sıl da­la­le­te dü­şür­dü­ğü­mü öğ­ren­mek is­ter mi­sin? - İş­te bu­nu öğ­ren­mek is­te­rim. İn­sa­noğ­lu­nu na­sıl ve ne­ler­le da­la­le­te dü­şü­rür­sün? Pey­gam­ber efen­di­miz, "Şey­tan kal­be ves­ve­se ve­rir. Al­la­hü te­âlâ­nın is­mi söy­le­nin­ce ka­çar. Söy­len­mez­se ves­ve­se­le­ri­ne de­vam eder" bu­yur­du. Şey­tan şöy­le an­lat­tı: İn­sa­noğ­lu­nu ge­nel­de şu dört şey­den bi­riy­le doğ­ru yol­dan çı­ka­rı­rım. Bun­lar­dan bi­ri cim­ri­lik­tir. Bi­ri ha­set­tir. Di­ğe­ri sar­hoş­luk­tur. Bir di­ğe­ri de öf­ke­dir. Öf­ke­le­nip de ak­lı gi­din­ce, o ar­tık eli­miz­de bir oyun­cak olur. Her tür­lü kö­tü­lü­ğü ona yap­tı­ra­bi­li­riz. Öf­ke­si­ni ye­nen, yu­mu­şak huy­lu, sa­kin kim­se­le­re te­sir et­me­miz ise çok zor­dur. Ha­dis-i şe­rif­te bu­yu­rul­du ki: "Öf­ke şey­tan­dan­dır. Şey­tan ateş­ten ya­ra­tıl­dı. Ateş su ile sön­dü­rü­lür. Öf­ke­le­nen ab­dest al­sın!" Kur'an-ı ke­rim­de bu­yu­ru­lu­yor ki: "Ha­ki­ka­ten şey­tan si­ze düş­man­dır. Siz de onu düş­man edi­nin. Çün­kü o, ken­di­ne uyan­la­rı, (gü­nah­la­ra so­kup) Ce­hen­nem eh­lin­den ol­ma­ya ça­ğı­rı­yor" (Fa­tır 6) > Tel: 0 212 - 454 38 21 www.meh­me­to­ruc.com e-ma­il: meh­met.oruc@tg.com.tr