İnsanoğlunun en asil organı dilidir; zira dilin hareketinde herhangi bir meşakkat yoktur. Halk da dilin âfet ve felâketlerinden sakınmak hususunda şeytanın elinde en büyük âlettir. Muhammed Emin Erbilî hazretleri insanları ve talebelerini boş söz konuşmaktan çok sakındırırdı. "Boş söz konuşan ve boş şeylerle meşgûl olan kimsenin tasavvuf yoluna girmesi lâyık değildir. Hele bu yola girmişse, boş şeylerle meşgûl olması hiç lâyık değildir. Çok konuşmak kalbi öldürür ve zikrin kalbe yerleşmesine mâni olur" buyurdular. Hassan bin Sinen hazretlerinin her nasılsa ağzından boş bir söz çıkmıştı. Bu yüzden nefsini bir sene oruç tutmakla cezalandırmıştı. Hammâd bin Seleme hazretleri de boş bir söz sarf ettiği zaman arkasından "Sübhânellâhi Velhamdü lillâhi velâilâhe illallâhü Vellâhü ekber" kelimelerini okur, sonra derdi ki: "İyi ve temiz geçmişimiz, bir mecliste dünya kelâmı söyleyip de arada hayırlı söz söylenmemiş olmasını çirkin bulurlardı." Ma'ruf el-Kerhî buyurdu ki: "Kulun lüzumsuz sözlere dalması, Allah'ın, yardımını ondan kesmiş olmasındandır." Mâlik bin Dinar buyurdu ki: "Kulun lüzumsuz ve boş sözlerle vakit geçirmesi kalbi karartır, bedeni zayıflatır, geçim sebeblerini de zorlaştırır." Bişr'ül-Hâfi hazretleri çok az konuşur ve arkadaşlarına şöyle derdi: "Sahifelerinize ne yazdığınıza dikkat ediniz. Çünkü bu Rabbinize karşı okunacaktır. Yazık o kimseye ki, çirkin söz konuşur. Eğer içinizden biri bir kardeşine çirkin söz bulunan bir yazı gönderse, şüphesiz bu bir hayâsızlık olur. Rebi bin Haysem hazretleri, sabah olunca önüne kalem kâğıt kor, boş yere ağzından bir söz çıkarsa muhakkak onu yazar ve akşamleyin bu hususta nefsini hesaba çekerdi. Vefatından önceki yirmi sene zarfında dünya adamlarının sözlerinden hiç konuşmamıştır. İmâm-ı Mâlik de çok konuşan birini gördüğü zaman, "sözün bir kısmında kendini tut" diye nasihat ederdi... Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr