Sıratta O'nun izni gerekir

Hazreti Hasen haber verir ki, babam mescidden çıkınca, Hazreti Ebû Bekr'in yüzüne baktı. O da babamın yüzüne baktı. Dedi ki: Yâ Ebâ Bekr! Ne olmuş bana ki, sen bana böyle uzun nazar edersin. O buyurdu ki, evet ondan dolayı nazar ederim, bakarım ki, Resûlullah Efendimizden işittim, buyurdu ki, "Kıyâmet günü, sırat üzerinden, Ali bin Ebî Tâlib'in, eline buyruk vermediği kimseler geçemez!" Sonra babam da dedi ki: "Yâ Ebâ Bekr! Sen bana müjde verdin. Ben de sana müjde vereyim mi." "Evet ver" dedi. Yâ Ebâ Bekr! Resûlullah Efendimiz bana kavminden gizlide tenhâda vasıyet buyurdular ki, "Yâ Ali! Kıyâmet günü sırat üzerinde, Ebû Bekr'i ve Ömer'i ve Osmân'ı sâdık olarak sevmiyenlerin eline sıratı geçmeleri için ruhsat verme. " Ömer bin Hattâb rivâyet eder. Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: "Eğer gökleri ve yerleri terâzînin bir kefesine koysalar, Alî'nin îmânını diğer kefesine koysalar, Alî'nin îmânı ağır gelir." "Eğer Ali yaratılmasa idi, dünyada Fâtıma'ya münâsib kimse bulunmaz idi" Hazreti Ali Zühd ve vefâ ehlidir. Sıdk ve safâ ehli Ali'dir. Cömert ve sehâ ehli Ali'dir. Rıfk ve rızâ ehli Ali'dir. Hazreti Ali'nin mubârek gönlü, kâfirler ve mülhidler üzerine, Cehennem Mâliki'nin Cehennem ehli üzerine şiddetli katı idi. Mubârek gönlü, dervişler ve yetîmler ve Cennet ehli üzerine, Cennet Rıdvân'ının gönlünden dahâ yumuşak idi. Hazreti Ali bahâdırlıkda, aslancasına mertlikte, kâfirlere ve mülhidlere çok şiddetli zehirden acı idi. Civânmertlikte, dervişlere bal ve şekerden tatlı idi. Her vakit ki Ali, Zülfikâr'ı elinde tutar idi, kâfirlerin ve mülhidlerin ve ehl-i hevâların cânları tenlerinde muzdarib olurdu. Her vakit ki akçe keselerini eline alıp, açtığı zaman, fakîrlerin ve yetîmlerin cânları tenlerinde sâkin olurdu. Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: "Beni mi'râca çıkardıkları o gece gördüm. Arşın ayağında yazılmış, ben tekim, benden başka ilâh yoktur. Adn Cennet'ini ben yarattım. Yarattıklarımdan Resûlüm Muhammed'i seçtim. Onu Ali ile kuvvetlendirip, yardım ettim."