Günahlara tövbe edebilmek, Hak teâlânın büyük nimetlerinden biridir. Günah işleme korkusu ile tövbeyi asla geciktirmemelidir! Çünkü, hadis-i şerifte "Sonra yaparım diyenler helak oldu" buyuruldu. Yani tövbeyi ve diğer iyi işleri geciktirenler, bugünün işini yarına bırakanlar, aldandı, ziyan etti. Hz. Huzeyfe, çoluk çocuğunu idarede çok üzülürdü. Halini arz edince, Peygamber efendimiz buyurdu ki: "Ey Huzeyfe, neden istiğfar etmiyorsun? Ben günde yüz defa istiğfar ederim." Peygamber efendimiz ("Estagfirullahellezi la ilahe illa hüverrahmanürrahim el-hayy-ül- kayyumüllezi la-yemutü ve etubü ileyh Rabbigfir li" istiğfarını 25 defa okuyanın, odasında, ailesinde, evinde ve şehrinde kaza, belâ olmaz.) buyurdu. Bunu her sabah ve akşam okumalıdır! Âlimlerin çoğu, talebelerine ve evlatlarına bunu okumalarını tavsiye etmişler, çok faydasını görmüşlerdir. Bu nimetlere kavuşabilmek için Ehl-i sünnet itikadında olmak ve dinimizin emir ve yasaklarına riayet etmek şarttır. İtikadı bozuk olanın, bid'at ehlinin okuması fayda vermez. Ehl-i sünnet itikadında olmak, kul haklarını ve kazaya kalan farzlarını ödemek ve haramlardan vazgeçmek şartı ile cuma günü abdest alıp, sabah namazından önce, aşağıdaki duâyı okuyanın bütün günahlarının affedileceği hadis-i şerifle bildirildi. Duâ şudur: "Estağfirullahelazim ellezi la ilahe illa hüvel hayyel kayyume ve etubü ileyh." Tövbe istiğfardan önce yapılmalıdır! Tövbe çirkin şeyi bırakıp güzel olana dönmek demektir. İstigfar, günahın çirkinliğini görüp, ondan yüz çevirdikten sonra, mağfiret talep etmektir. Hadis-i şerifte "Pişmanlık tövbedir." buyuruldu. Yapılan günahları her hatırlayışta istiğfar etmelidir! Günahları hatırladıkça istiğfara devam edilirse, geçmiş günahlar affolur. Bir kimse günah işleyince, Allahü teâlânın bu günahı işlerken gördüğünü bilse, Allahü teâlâ, kulunun kendisini hatırlaması sebebiyle günahını affeder. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "İşlediği günahı, Allahü teâlânın bildiğine inanan, günahına tövbe etmese bile, Allahü teâlâ onu affeder." Allahü teâlânın bildiğine inanan, işlediği günahtan dolayı üzüntü duyor, pişman olur.