Sözünde durdu

İsrailoğulları Talut'un komutanlığında Amalikalılarla yaptıkları savaşta, Hazreti Dâvud, Allahü teâlânın ihsanı ile Câlût'u öldürdü. Bunun üzerine Tâlût'un ordusu, coşarak, düşmana yaptığı hücumla onları bozup, mağlûp ettiler. Câlût'un askeri dağıldı. Böylece Allahü teâlâ, Tâlût ve ordusunun duasını kabul etti. Onlara sabır ve tahammül verdi. Kâfirlere karşı onlara yardım etti. Tâlût zafere kavuşunca, ganimet olarak ele geçen şeylerin hepsini yaktırdı. Çünkü Musa aleyhisselâmın dininde, ganimetler yakılırdı. Sonra ordusu ile Kudüs'e döndü. İşmoil aleyhisselâma varıp, durumu olduğu gibi anlattı. İşmoil aleyhisselâm, Tâlût'a; "Sen de verdiğin sözü yerine getir!" buyurdu. Tâlût da kızını Dâvud aleyhisselâma verdi. Hâkimiyeti altındaki topraklarda, Dâvud aleyhisselâmın mührünü de geçerli kıldı. İnsanlar, Dâvud aleyhisselâmın güzel ahlâk ve adaletine yönelip onu sevdiler. Tâlût'un hükümdarlık müddeti, vefatına kadar kırk yıl sürdü. Tâlût'un ölümünden sonra, Dâvud aleyhisselâm, İsrailoğullarının hükümdarı oldu. İsrailoğullarının tamamı Dâvud aleyhisselâmın hükümdarlığını kabul ettiler. Bir müddet sonra, cenab-ı Hak kendisine peygamberlik vazifesini de bildirdi. Böylece saltanat ile birlikte nübüvvet yükünü de taşıyan ilk peygamber oldu. Dâvud aleyhisselâm, peygamber ve hükümdar olarak, İsrailoğullarını, Allahü teâlâyı tanımaya ve Ona kulluk yapmaya çağırdı. Ömrü boyunca insanlar arasında adaletle hükmetti. Zaman zaman kılık değiştirip halkın arasında dolaşırdı. Halkın kendisi hakkındaki düşüncelerini böylece öğrenirdi. Dâvud aleyhisselâm, kendisine gelen vahiy icabı, halk arasındaki hükmünde şahit ve yemin ile hükmeyledi. Hâkimiyeti, halkı öyle kapladı ki, yalnız kalınca bile, dine ve akla uymayan herhangi bir şeyi konuşmaktan korkarlardı. Allahü teâlâ, Dâvud aleyhisselâmın hâkimiyetini kuvvetlendirince, bütün halk onun emrine itaat etti.