Vasiyeti yerine geldi

Ölüm haberi üzerine Peygamber efendimiz halalarının oğlu Ebû Seleme'yi görmeye gitmişlerdi. Mübârek elleriyle hâlâ açık bulunan Ebû Seleme'nin gözlerini kapattıktan sonra, "Hakikaten, rûh kabzolunurken göz; rûhun peşinden baka kalır!" buyurdular. Resûlullah efendimiz o sırada ağlaşıp, sızlanan kadınlara ve diğer ev halkına da, "Sizler şimdi kendinize, hayırdan başka duâda bulunmayınız. Çünkü Melekler şu anda, duâlarınıza âmin demektedir" buyurdular. Daha sonra da şöyle duâda bulundular: "Ey Allahım! Ebû Seleme'yi rahmetine kavuştur! Doğru yola ermiş kulların arasında, derecesini yücelt! Geride kalanlardan O'na, iyi bir halef ihsân eyle! Bize ve O'na mağfiret kıl. O'nu kabirinde, ferahlandır ve nûrlandır." Hz. Ebû Seleme, Medîne'de Bâki Kabristanına defnolundu. Muhterem hanımı, her zaman olduğu gibi sabretti, duâlar etti. Onun yetîm kalan yavrularıyla, geçim derdini halletmeye çalıştı. 4-5 ay kadar sonra Peygamberimiz, bir arkadaşlarını ona yolladılar. Gelen zât dedi ki: "Müjdeler olsun, ey Ümmü Seleme! Resûlullah efendimiz, Allahın emriyle seni nikâhlamak istiyorlar." Bu büyük müjdeye rağmen Hz. Ümmü Seleme, düşünceli görünüyordu. Az sonra, cevap olarak dedi ki: - Ey Resûlullahın elçisi! Hoş geldin, sefâlar getirdin! Yalnız şu husûsları, Efendimize arz etmelisin ki: "Ben yaşlı ve kıskanç bir kadınım. Olabilir ki, aksi bir davranışta bulunurum da; o yüzden, Allahın gazâbına uğramaktan korkarım. Ayrıca yetîm çocuklarım mevcuttur. Bir de onların bakımı, kendilerine yük olmaz mı? Bir de, nikâhımı yapacak velîlerim, yanımda değildirler." Elçi bunları, aynen sevgili Peygamberimize arz etti. Birkaç gün sonra iki cihânın Sultânı bizzat, teşrîf buyurdular. Çok heyecanlanan Hz. Ümmü Seleme'ye, tekliflerini Kendileri tekrarladılar. Ve buyurdular ki: "Biliyorsun ki, biz de yaşlıyız. Sonra senin, o kıskançlık hâlini gidermesi için, Allaha duâ ederiz. Çocuklarına gelince onlar, Bizim de çocuklarımızdır. Velîlerin arasında, bizim evlenmemizi istemeyen kimse çıkmaz." Ve Allahın emriyle, nikâhları kıyıldı. Böylece, Hz. Ebû Seleme'nin muhterem hanımına ettiği vasiyeti de, yerine getirilmiş oldu. Hanımının bu büyük devlete kavuşmasının önünü sağlığında açmış oldu.