Zaruret ve ihtiyaç dahilinde yaşarlardı

Allah adamları, dünyanın ve dünyalıkların geçici olduğunu bildiklerinden bunlara önem vermezlerdi. Mesela onlar, ev, kalınacak yer hususunda aşırıya gitmezlerdi. Zaruret ve ihtiyacı giderecek kadarı ile iktifa ederler, lükse, süse ve ziynete kaçmazlardı. Onlar dünya hayatının geçici olduğunu bildiklerinden uzun emeller peşinde olmazlardı. Süs ve nakış gibi şeylerle oyalanacak vakit bulamadıkları gibi, böyle işler için para harcanmasını da caiz görmezlerdi. Haramın azabı helalin hesabı var, derlerdi. İmam-ı Şarani hazretleri buyurdu ki: "Üstadım Ahmed Ez-Zâhid hazretleri, çamur ve kerpiçten bir cami ve ev yaptırmıştı. Tavanı hurma dalları ile kapatılmıştı. Çok mütevazı idi. Bir kimsenin, ihtiyaç fazlası olarak dünya ile ferahlanmak için muhkem, süslü binalar yaptırdığı halde, kendisinin takva sahibi olduğunu iddia etmesi ne derece doğru olur? Üstelik bir de, dünyadan alâkayı kesip tamamen Allah'a yönelmiş olduğunu iddia edecek olursa, bu ne kadar inandırıcı olur? O hâli ile bu iddiası hiçbir surette bağdaşamaz. Ancak bununla, başkalarına hizmete yönelik iyilik, hayır ve sadaka cihetlerini gözlemiş olması müstesnadır. Zira bu takdirde, ölümünden sonra sadakanın devamını arzulamış olur. Nitekim Ebul-Abbâs el-Gamrî gibi üstadlar böyle yapmışlardır, ki bunda bir beis ve güçlük yoktur." İnsan, dünyanın süsüne, yaldızına faydasız ve günah olan zevklerine alışırsa, artık bunlardan ayrılması zor olur. Alıştığı bu sevgilerden mahrum kalacağını düşünerek ölümü düşünmek bile istemez. İnsan hoşlanmadığı şeyden nefret eder, ondan uzaklaşmak ister. İnsan boş hayallerle doludur. Arzusuna uygun birçok şey ister. Arzularına kavuşmak için de dünyada uzun müddet kalmayı ister. Uzun müddet yaşamak için de, muhtaç olduğu şeyleri elde etmeye çalışır. Elde edince kalbi bunlara bağlanır. Günleri bu işlerin meşgalesi ile geçer. İhtiyaçlar tükenmez, biri biter biri başlar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Emeli hep dünya olanın, Hak indinde değeri yoktur. Bunun meşgalesi tükenmez, fakirlikten kurtulamaz, zenginliğe kavuşamaz, sonu gelmeyen boş kuruntularla oyalanır." Tel: 0 212 - 454 38 21 www.mehmetoruc.com e-mail: mehmet.oruc@tg.com.tr