Açık hava hapishaneleri

'Her nereye gidersen git, göğün rengi her yerde aynıdır...' gerçeğini bilir insan, yine de yerinde duramaz... Kabına sığmaz... Çünkü; farklılık arar... Aslında; kendini mutlu edebileceği diyar arar, huzurla kahve içeceği mekanı bulmaya çalışır... Huzursuzdur... Ve daima dolaşır durur... * "Kefenin cebi yok" denilir ama, insanın gözü yine de doymaz... Bir lira kazananın gözü ikinci liradadır... Bu bana yeter! diyene pek rastlanmaz... Oysa dünyanın her yerinde yağmur, kar aynıdır... Denizler, ağaçlar, nehirler ve dağlar aynıdır... İki metrelik karanlık çukurdan ibaret mezarlar dünyanın her yerinde aynıdır... Ayrı olan insanlardır... Fark; iyi bir kul olmaktadır... * Kimi kendi gücüne... Kimi başkalarının kudretine hapsolur! Kimi makama... Kimi bir kadına... Kimi bir adama... Kimi zindanlara... Kimi plazalara... Kimi paraya, kimi nefsine, kimileri şehirlere, kimileri de kendine mahkum olup dünyanın açık hava hapishanelerinde gün tüketir... En kötüsü ise; dünyaya hapsolduğunu fark edemeyenlerdir... Mesele; dünyayı unutup hakka teslim olabilmekten ve ebediyete hapsolabilmekten geçer...